Δημητρούλιας: Προσπαθούσαν να πείσουν τον κ. Παπασταμάτη ότι δεν έκανα, ήμουν με τη βαλίτσα στο χέρι
“Πόλεμο” εκ των έσω δεχόταν ο Δημήτρης Δημητρούλιας, κάτι που τελικά μετά την ήττα στον τελικό με τον Ολυμπιακό τον έφερε εκτός ΑΕΚ.
Ο ίδιος τόνισε πως άνθρωποι εντός ομάδας προσπαθούσαν να πείσουν τον κ. Παπασταμάτη ότι δεν έκανε, υπογράμμισε πως έλεγαν ψέματα ότι μιλούσε με άλλη ομάδα, ενώ στάθηκε στο γεγονός ότι ήταν συνέχεια με τη βαλίτσα στο χέρι.
Αναλυτικά όσα είπε στην ιστοσελίδα “gazzetta”:
Μετά το τέλος των τελικών η ΑΕΚ δεν τα κατάφερε απέναντι στον Ολυμπιακό… Τι πιστεύετε ότι πήγε στραβά;
«Από την οπτική του προπονητή μπορώ να σας απαντήσω ότι ο Ολυμπιακός φαινόταν να το θέλει περισσότερο ψυχολογικά και σε τελικούς ή τελικές φάσεις η ψυχολογία κατά την γνώμη μου είναι πάνω από 50% ο καθοριστικός παράγοντας. Ο Ολυμπιακός ήταν και πιο μονιασμένος και πιο ήρεμος και πιο ξεκούραστος πνευματικά. Οι παίκτες της ΑΕΚ ομολογουμένως υπερτερούσαν σε ποιότητα ατομικά, χωρίς όμως η ομάδα να βγάζει την περυσινή της ποιότητα ομαδικά.
Δεν είμαι χαρούμενος που οι αθλητές που είχα όλη αυτή την χρονιά έχασαν την ευκαιρία να ξαναστεφθούν πρωταθλητές, όπως κάναμε μαζί τα προηγούμενα χρόνια. Όμως πιστεύω ότι η ΑΕΚ μπορούσε να γυρίσει την σειρά και αυτό ειχα σκοπό να κάνω σαν προπονητής. Μην ξεχνάτε πως αυτή θα ήταν για μένα η 10η χρονιά που θα έπαιζα σειρά ή παιχνίδια τελικών και προφανώς είχα τη γνώση αλλά και την εμπειρία να τα διαχειριστώ. Αρκεί η ομάδα να παρέμενε ήρεμη και προσηλωμένη.
«Κάποιοι λένε ότι πάλι φταίω εγώ και για τις επόμενες ήττες»
Έχουμε αντιμετωπίσει δυσκολίες και άλλες φορές και γυρίσαμε τα ματς με κορυφαίο παράδειγμα τον ημιτελικό του EHF cup πέρυσι χάναμε 8 γκολ στο ημίχρονο αλλά και μέχρι το 40. Το γυρίσαμε και πήγαμε τελικό. Στον πρώτο τελικό με τον Ολυμπιακό ξεκινήσαμε πολύ άσχημα, αλλά πήγαμε το ματς στην παράταση. Πιστεύω ότι θα διορθώναμε λάθη, τα είχα εντοπίσει. θα προσθέταμε τα στοιχεία που έπρεπε και θα ήμασταν καλύτεροι και ουσιαστικότεροι στα επόμενα παιχνίδια.
Τελικά στην ομάδα συνέβη ότι και το 2019, δηλαδή λίγο πριν την έλευσή μου. Απομακρύνεται ο προπονητής μετά το 1-0, και η ομάδα ποντάρει στην ψυχολογία για να ανατρέψει την κατάσταση. Στο τέλος όμως της ημέρας και ειδικά σε σειρά αγώνων όλα κρίνονται στο 40×20. Την ευθύνη σαν προπονητής την φέρω εγώ για τις νίκες και τις ήττες. Τον σχεδιασμό και την διαχείριση του μάνατζμεντ όμως δεν την φέρω εγώ. Υπάρχουν ευθύνες σε αυτούς που αποδυνάμωναν την ΑΕΚ και υπέσκαπταν την δουλειά μου εδώ και πολύ καιρό».
Αποτελέσατε παρελθόν μετά την ήττα στο πρώτο ματς; Περιμένατε μια τέτοια απόφαση; Ποιος σας ενημέρωσε και θεωρείτε πως έπρεπε να γίνει μια τέτοια αλλαγή;
«Η αλήθεια είναι ότι δεν την περίμενα τη συγκεκριμένη στιγμή. Όμως στην ΑΕΚ βρισκόμουν μονίμως με τη βαλίτσα στο χέρι και γνώριζα πως η απώλεια ενός τίτλου θα ήταν αρκετή να επιφέρει μια τέτοια εξέλιξη. Μου ανακοινώθηκε λεπτά μετά την ήττα στη παράταση του πρώτου τελικού των πλέι οφ με τον Ολυμπιακό, μέσα στα αποδυτήρια και παρουσία των παικτών. Δεν πιστεύω ότι είχε χαθεί τίποτα αλλά κάποιοι εκτίμησαν ότι αυτό είναι το σοκ που θα γυρίσει τα πράγματα για την ΑΕΚ. Και ενώ στην μέση της χρονιάς έγιναν αλλαγές στο προπονητικό τιμ που αξιοσημείωτα δεν βγήκαν στον έντυπο ή τον ηλεκτρονικό τύπο, όταν ακόμη ήμουν μέσα στα αποδυτήρια υπήρχε στο ιντερνέτ αναρτημένη η απομάκρυνσή μου μαζί με διθυραμβικό άρθρο για τον διάδοχό μου. Απαράδεκτο για όποιον το έκανε γιατί σπιλώνει και εμένα και το τμήμα κατ’ επέκταση. Τώρα δηλώνουν κάποιοι ότι πάλι φταίω εγώ και για τις επόμενες ήττες.
Καταρχήν δεν αξίζω τέτοια αντιμετώπιση, ιδιαίτερα όταν μόλις μισό χρόνο πριν κάναμε το ιστορικό τρεμπλ και μερικούς μήνες πριν νικούσαμε ομάδες στην Ευρώπη και παραμιλούσανε με την απόδοση της ΑΕΚ. Αλλά για να γίνει έτσι ότι έγινε, έβαλαν το χέρι τους κάποιοι από το καλοκαίρι ακόμη και πιο πριν. Δεν είναι δυνατόν να ακούγεται εκ των έσω ότι συζητάω με άλλη ομάδα να φύγω, ότι είναι θέμα χρόνο να αναλάβει άλλος από τους συνεργάτες μου την ομάδα, κτλ κτλ. Στο ξεκίνημα του 2022 έγινε κάποια απομάκρυνση στο προπονητικό τιμ. Την στιγμή που έγινε ήταν επιτακτική. Είχα την επιλογή να παραιτηθώ ή να την εισηγηθώ και υπήρχε πολύ σαφής και σοβαρός λόγος γι’ αυτό.
Την εισηγήθηκα και ο κ. Παπασταμάτης την αποδέχτηκε. Σε αυτούς που τόνισαν τεχνηέντως πως μόλις έφυγα η ομάδα “απογειώθηκε” παρά την ήττα από τον Ολυμπιακό, πρέπει να θυμίσω πως την αντίστοιχη εκείνη την περίοδο, η ομάδα έκανε 2 κορυφαίες νίκες στο EHF handball league με Sporting και Nimes αλλά και πολλές πειστικές εμφανίσεις στην Ελλάδα που έδειχναν πως η ομάδα έβρισκε το δρόμο της εν όψει των τελικών. Ήταν ένα φιλί ζωής στην εικόνα και την ενέργεια της ομάδας.
Στην μετά περίοδο άρχισε έντονα η διαδοχολογία είτε από τα μέσα, είτε από συζητήσεις σε διαδρόμους που δημιούργησε μεγάλο εκνευρισμό και ανασφάλεια στην ομάδα. Φάνηκε πως εκείνη η απομάκρυνση επιτάχυνε της διαδικασίες διαδοχής απροκάλυπτα. Ποιοι και γιατί ξεκίνησαν αυτή την διαδικασία μετά την σπουδαιότερη στιγμή στην ιστορία του ελληνικού χάντμπολ σε επίπεδου συλλόγου? Ποιος βιαζόταν και για ποιον προσωπικό λόγω να με “φάει” από προπονητή; Κοιτάξτε, το ότι δεν μιλούσα κάποιοι το θεώρησαν αδυναμία και πήραν και άλλο φόρα για τα προσωπικά τους σχέδια».
Είχατε καταλάβει εκείνη την περίοδο ότι θα ερχόταν η απομάκρυνση σας; Τι πιστεύετε ότι πήγε λάθος;
«Όπως σας είπα και πριν στην ΑΕΚ ήμουν μονίμως με την βαλίτσα στο χέρι. Ακόμα και μια βδομάδα μετά το τρέμπλ, γνώριζα ότι δεν θα με κρατήσουν οι επιτυχίες μου στην πρώτη αποτυχία. Όταν πρωτοήρθα, η ΑΕΚ είχε κλείσει τρία χρόνια με τον Κο Παπασταμάτη στο τιμόνι. Είχε κάνει εξαιρετικές πορείες στην Ευρώπη όμως, εως τότε δεν ειχε καταφέρει να κερδίσει κάποιον τίτλο απέναντι στον Ολυμπιακό κυρίως που μετρούσε 2 ντάμπλ την τελευταία διετία. Τότε ακούγονταν μόνο μια φωνή που ήταν η δική μου. Η ομάδα έχτιζε και φιλοσοφία παιχνιδιού αλλά και το μέταλλο και τη νοοτροπία του μαχητή-νικητή. Καταφέραμε σημαντικά πράγματα όπως ο αποκλεισμός του τότε κυρίαρχου Ολυμπιακού σε διπλό ματς στα ημιτελικά του κυπέλλου, διπλό μέσα στο Μ. Μερκούρη πάλι επί του Ολυμπιακού για το πρωτάθλημα και επίσης αποκλεισμός που έγινε αισθητός σε όλη την Ευρώπη της Νορβηγικής Drammen για το Challenge Cup.
Η επιτυχία όμως που διαφαίνονταν βρήκε πολλούς πατέρες. Με το που άρχισαν οι νίκες και οι επιτυχίες οι φωνές πολλαπλασιάστηκαν και δεν ήταν φωνές που είχαν ως γνώμονα το κοινό καλό , μολαταύτα αποδείχτηκαν ισχυρές. Κάποιοι είτε είναι χαμένοι στην αλαζονεία τους και νομίζουν ότι είναι αναγκαίο και αναπόσπαστο κομμάτι των επιτυχιών όσο εγώ δούλευα με τους αθλητές μου σκληρά, καθημερινά, είτε δεν έχουν ιδέα από αυτή τη δουλειά, αλλά πιθανόν και τα δύο. Πάντως φέρονται και μιλούν εκμεταλλευόμενοι τα μέσα επικοινωνίας σαν να τους ανήκει η ΑΕΚ. Και φυσικά δεν μιλώ για τον κ. Παπασταμάτη. Μιλώ για τους καλοθελητές- αυλικούς που έκαναν πολύ κακό και κάποια στιγμή θα πρέπει να αναλάβουν τις δικές τους ευθύνες».
Τι έχετε να πείτε για τον κ. Παπασταμάτη;
«Ο κύριος Παπασταμάτης έφερε από την μέρα που ανέλαβε το τμήμα ομαλότητα, ευρωστία και φιλοδοξία. Είναι ένας άνθρωπος που θέλει να έρχεται στο γήπεδο και να καμαρώνει μια ομάδα που θα μάχεται και θα αποπνέει υγεία και φυσικά θα κέρδιζε τίτλους. Με τον ίδιο, πάντα είχαμε ανοιχτή και ειλικρινή επικοινωνία, και πιστεύω και αμοιβαίο σεβασμό. Ο ίδιος προσωπικά έδωσε εντολή να με προσεγγίσουν για να αναλάβω την ΑΕΚ και μαζί κάναμε τελικά αυτό που ονειρευόταν και μοχθούσε. Μαζί κερδίσαμε το ιστορικό τρέμπλ και αυτό δεν μπορεί να μας το πάρει κανείς!
Και στο τέλος θα δείτε ότι αυτός και εγώ θα αναλάβουμε τις ευθύνες που μας αναλογούν πάλι, όσο άλλοι θα πετούν λάσπη και ψέματα. Εγώ είμαι ο προπονητής που δικαίωσε τις προσπάθειές του αυτών των ετών, όσο και αν θέλουν κάποιοι οσφυοκάμπτες να του λένε το αντίθετο μέχρι το ψέμα να ακούγεται περισσότερο από την αλήθεια. Το λάθος μου ήταν που δεν μίλησα εγκαίρως για όλους και για όλα, είτε να αλλάξουν έτσι τα πράγματα, είτε να οδηγούμουν εκτός εφόσον δεν εισακούγονταν οι τοποθετήσεις μου».
«Είχα κι άλλα να δώσω στην ΑΕΚ».
Μετά από τόσες επιτυχίες με την ΑΕΚ σε Ελλάδα και Ευρώπη πιστεύετε ότι είχατε κι άλλα να δώσετε στην ΑΕΚ;
«Σε όλη μου την πορεία στην ομάδα υπήρξα καθαρός και αξιοπρεπής. Δεν θα έβγαινα να προκαλέσω καμία εντύπωση στη διάρκεια των τελικών. Δυστυχώς τους τελευταίους μήνες η ομάδα δεν είχε ηρεμία καθώς τα σενάρια για την διαδοχή μου, ήταν έντονα και αποτυπώνονταν ακόμα και σε ιστοσελίδες του χώρου κάνοντας την αβεβαιότητα κυρίαρχη. Αφήνω στην ομάδα την παρακαταθήκη των τεσσάρων τίτλων και κυρίως ενός τρέμπλ, καθώς επίσης και μια τρετία που είχε με εμένα στο τιμόνι 5 νικες , 2 ισοπαλιές και μια ήττα στην την παράταση επι του Ολυμπιακού, 10-0 νίκες επι του ΠΑΟΚ και συνολικά 60 νίκες 3 ισοπαλίες και 3 ήττες με ενα αδιαπέραστο ρεκόρ, αυτό των 2 ετών και τριών μηνών χωρίς ήττα στις εγχώριες διοργανώσεις. Δεν θα πρέπει να παραβλέψουμε την πορεία μας με την τεράστια πρόκριση στους 8 του challenge cup το 2020 επί της Drammen που δυστυχώς μας την διέκοψε ο κορονοϊός , αλλά και τις κορυφαίες φετινές νίκες επί της Σπόρτινγκ της Ταταμπάνια και τις 2 επί της Νίμ, Νίκες που έκαναν το όνομα της ΑΕΚ να ακουστεί ηχηρά στην Ευρώπη!
Περαν από τους εγχώριους τίτλους, είμαι ο μόνος προπονητής που εχει τελειώσει κανονική περίοδο στο ελληνικό πρωτάθλημα αήττητος και μάλιστα αυτό έχει γίνει 4 φορές (2 με Διομήδη και 2 με ΑΕΚ), επίσης είμαι ο μονός Έλληνας ή ξένος προπονητής ελληνικής ομάδας χάντμπολ με Ευρωπαϊκό τίτλο και μάλιστα αυτό έγινε 2 φορές με δυο διαφορετικές ομάδες ,την πρώτη δε, με μπάτζετ τελευταίο ανάμεσα στους αντιπάλους μας! Αυτό τι λέει, ότι είμαι τυχαίος ή δεν γνωρίζω το άθλημα ή δεν ξέρω τι λέω, ή ότι τα λεφτά από μόνα τους κερδίζουν τίτλους… Φυσικά και είχα να δώσω κι άλλα στην ΑΕΚ.
Δεν είχε κριθεί στο πρωτάθλημα αλλά και αν ήταν μια κακή χρονια αυτή, όλες οι άλλες ήταν καλές, με το ένα πρωτάθλημα πίσω από το άλλο και με Ευρωπαϊκό τίτλο και σπουδαίες ευρωπαϊκές εμφανίσεις. Πιστεύω ότι μια καλή συνεννόηση με τον Πρόεδρο και μια ανανέωση το καλοκαίρι θα είχε φέρει αποτελέσματα. Αλλά δεν μπορώ να εγγυηθώ ότι θα είχα και την βοήθεια άλλων παραγόντων εκ των έσω και γι’ αυτό δεν μπορώ να είμαι σίγουρος πως θα εξελισσόταν τα πράγματα».
Ήσασταν ικανοποιημένος με την απόδοση των παικτών σάς;
«Εδώ, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους αθλητές μου για την σπουδαία συνεργασία που είχαμε με πολλούς από αυτούς για 2 και 3 χρόνια. Επίσης να ζητήσω ένα συγγνώμη από αθλητές που ενδεχομένως άθελά αδίκησα ή προσέβαλλα με την στάση μου. Για μένα όπως τόνισα και την ημέρα την απομάκρυνσής μου στα αποδυτήρια προς παίκτες και διοίκηση, ο γνώμωνάς μου ήταν μέχρι και την τελευταία μέρα το καλό της ομάδας και όχι το δικό μου.
Επίσης θα ήθελα να κάνω ιδιαίτερη αναφορά στον ελληνικό κορμό (και όχι μόνο της φετινής σεζόν) που από την αρχή όλης αυτή της δουλειάς-περιπέτειας έδειξε σπουδαία εργατικότητα, επαγγελματισμό και αγωνιστικότητα μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο του τελευταίου τελικού, δείχνοντας και οδηγώντας σε τίτλους την ΑΕΚ αλλά και αποτελώντας κινητήριο δύναμη στις μεγάλες διακρίσεις της εθνικής ομάδας αυτό το διάστημα. Και φυσικά η βάση για όλα στον πρωταθλητισμό είναι οι φίλαθλοι. Θέλω να ευχαριστήσω τους φιλάθλους της ΑΕΚ για την στήριξή τους καθ’ όλη την διάρκεια που ήμουν προπονητής. Έχουν φωνάξει το όνομά μου. Με στηρίξανε και ακόμη και σήμερα λαμβάνω μηνύματα αγάπης, και χαίρομαι που τους ανταμείψαμε με επανειλημμένα πρωταθλήματα και ευρωπαϊκό τίτλο! Τους είμαι ευγνώμων!
«Δεν βοηθήθηκα όπως θα ήθελα στις μεταγραφές»
Τώρα είμαστε στο εκ των υστέρων, αλλά υπήρχαν πολύ δύσκολες στιγμές όλα τα χρόνια που ήμουν προπονητής και πάντα προσπαθούσα να έχω την ομάδα ενωμένη και με κίνητρο να παίξει με ψυχή, χάντμπολ υψηλού επιπέδου. Αλλά είναι πολύ δύσκολο αυτό σε μια χώρα όπως η Ελλάδα οπού δεν έχουμε ακόμη τις συνθήκες αλλά κυρίως την νοοτροπία για σταθερό επαγγελματισμό. Η ομάδα αποδυναμώθηκε από πέρυσι και το μπάτζετ χαμήλωσε, δεν βοηθήθηκα όπως θα ήθελα στις μεταγραφές από τον αθλητικό διευθυντή, και παρόλα αυτά, μαζί με τους παίκτες κάναμε καταπληκτική πορεία στην Ελλάδα και Ευρώπη μέχρι και τον τελικό του Κυπέλλου στο τέλος της αγωνιστικής χρονιάς και πριν τα πλέι οφ.
Ημασταν αήττητοι στην Ελλάδα και στην Ευρώπη κερδίζαμε ομάδες με διπλάσιο, τριπλάσιο, ή ακόμη εφταπλάσιο μπάτζετ! Ποιος θέλει να μας ψεγάσει και να μας εξαφανίσει σαν προσωπικότητες και εμένα και τους αθλητές που μάτωσαν για να φέρουν το ελληνικό χάντμπολ τόσο ψηλά? Αν θέλετε μιλάμε και με γεγονότα. Ποιος από τους συμβούλους του κ. Παπασταμάτη επίμονα προσπαθούσε να τον πείσει ότι προπονητής που έχει πάνω από 95% νίκες, ουσιαστικά 1 ήττα ανα χρόνια, 2 ήττες σε σχεδόν 3 χρόνια στο πρωτάθλημα, και που έφερε ιστορικό τρεμπλ που δεν έχει γίνει ποτέ στην ιστορία του ελληνικού χάντμπολ, είναι προπονητής που πρέπει να απολυθεί? Ο επόμενος προπονητής από εμένα με έχει ισοφαρίσει στις ήττες σε εγχώριες διοργανώσεις μέσα σε 10 μέρες. Τι λέει γι’ αυτό αυτός ή αυτοί που συμβούλευαν την απόλυσή μου;
Κορυφαίοι προπονητές όπως ο Κλοπ ή ο Γκουαρδίολα που κάνανε περισσότερες ήττες ποσοστιαία με ομάδες χαμηλότερου μπάτζετ από ότι έκανα εγώ με την ΆΕΚ θα πρέπει να είναι προπονητές για τα σκουπίδια σύμφωνα με την λογική αυτή. Και άλλα γεγονότα αν θέλετε. Π.χ. ο Αραπακόπουλος ήρθε στη ομάδα κατόπιν δικής μου επιμονής και εισήγησης και έκανε μια εξαιρετική σεζόν, παίζοντας καθοριστικό ρόλο σε παιχνίδια κλειδιά για την ομάδα, καθώς επίσης ο Δομπρής ήταν ο παίκτης που εμπιστευόμουν όταν έκαιγε η μπάλα στα πολύ απαιτητικά περυσινά ευρωπαϊκά παιχνίδια και η εξέλιξή του τη διετία που δουλέψαμε μαζί στην ΑΕΚ ήταν κάθετη, καθώς επίσης και το επίπεδο επικοινωνίας μας εξαιρετικό.
Φαντάζει τουλάχιστον φαιδρό να διαφαίνεται επικοινωνιακά πως εγώ ήμουν η αιτία της απομάκρυνσής τους. Η απομάκρυνσή τους έγκειται σε λόγους μη χαντμπολικούς, ή τουλάχιστόν αυτό μου εννοήθηκε, παρά το γεγονός πως ο αθλητικός διευθυντής αλλά και μέρος των προπονητών εκτίμησαν πως δεν ήταν αρκετά ικανοί αγωνιστικά. Δεν αντικαταστάθηκαν οι Δομπρής-Αραπακόπουλος-Μπουνέτα αγωνιστικά με αντίστοιχης ή ανώτερης αξίας παίκτες όπως με διαβεβαίωσαν.
Δεν γίνεται αυτά να τα δημοσιεύουμε εν μέσω πρωταθλήματος, αλλά ούτε καν φτάνανε πολλές φορές τα λόγια μου στον πρόεδρο. Το να δίνεις τελευταία στιγμή 2 επιλογές από τις τελευταίες στην μεταγραφική περίοδο πανευρωπαϊκά, δεν είναι αθλητικό μάνατζμεντ επιπέδου. Δεν δούλευαν στο επίπεδο που χρειαζόταν η ΑΕΚ χαντμπολικά κάποιοι και αυτό δυσκόλευε το έργο μου με τους αθλητές μου».
«Προσπαθούσαν να πείσουν τον κ. Παπασταμάτη ότι δεν έκανα».
Το κλίμα στα αποδυτήρια πως ήταν;
«Κατά κοινή ομολογία δεν ήταν αυτό που θα έπρεπε. Ήταν εμφανές ότι το κομμάτι της σύμπνοιας δεν ήταν στα επίπεδα των προηγουμένων ετών. Ακόμα όμως και σε αυτό κάποιοι φρόντισαν να δείξουν εμένα σαν υπαίτιο. Με την αλλαγή στο προπονητικό τιμ στην μέση της χρονιάς επήλθε ηρεμία και ξαφνικά κάποιοι πάλι άρχισαν να ανακατεύουν πράγματα με μια ανεξήγητη μανία να υπάρχει πάντα μια κατηγορία για εμένα. Οι ίδιοι οι παίκτες πολλές φορές ερχόταν σε μένα για να μάθουν την αλήθεια στα ψέματα που διασπείρονταν. Εγώ είχα αποφασίσει να κρατήσω αποστάσεις από όλα αυτά, και να επικεντρωθώ στον στόχο μέχρι να τελειώσει η σεζόν. Μακάρι να έκαναν και όλοι οι άλλοι το ίδιο.
Σε όλη τη μακρόχρονη καριέρα μου σαν προπονητής οι ομάδες μου είχαν υγεία και ισχυρό πνεύμα. Είχα την τύχη να συνεργαστώ με σπουδαίους αθλητές και αθλήτριες αλλά και αρχηγούς που από κοινού μαζί με τη διοίκηση φροντίζαμε να υπάρχει ηρεμία μέσα και έξω από τα αποδυτήρια. Κάποιος που έχει έστω και ελάχιστη γνώση από ομαδικό αθλητισμό, είτε από λειτουργία συνόλων θα γνωρίζει πως είμαι ο τελευταίος άνθρωπος σε αυτή την ομάδα που από το πόστο, το ρόλο και την επιτυχία που είχαμε θα επιδίωκα συγκρούσεις, δολιοφθορές αλλά και διχογνωμίες που θα επέφεραν πνευματική αναστάτωση και αγωνιστική απειθαρχία. Είναι απολύτως αφελής και εμπεριέχει σκοπιμότητα οποιαδήποτε άλλη τοποθέτηση γύρω από τη εν γένει στάση μου».
Έχετε πλέον ένα βαρύ βιογραφικό, με παρουσία σε πολύ υψηλό επίπεδο στο εγχώριο και ευρωπαϊκό χάντμπολ. Ποιες είναι οι σκέψεις του Δημητρούλια για το μέλλον;
«Στην παρούσα φάση απολαμβάνω την ξεκούραση. Όμως, επειδή με γνωρίζω καλά σύντομα θα αναζητήσω κάτι καινούριο. Η ηλικία μου σε συνδυασμό με την πολυετή εμπειρία μου σε πρωταθλητισμό σε εθνικό και πανευρωπαϊκό επίπεδο μου επιτρέπει να αισθάνομαι έτοιμος για οποιοδήποτε σοβαρό πρότζεκτ. Ένας προπονητής πρέπει να νιώθει όπως ένας παίκτης που κυνηγάει το πικ του. Σε αυτή τη φάση βρίσκομαι κι εγώ.
Σε όποιο πρότζεκτ κι αν εργάστηκα αφοσιώθηκα, έδωσα επιτυχίες αλλά πήρα και πάρα πολλά εφόδια. Και δεν μιλάω για τους τίτλους. Συνεργάστηκα με κορυφαίους αθλητές και αθλήτριες, σπουδαίους παράγοντες αλλά και οι περισσότεροι εκ των προπονητών-συνεργατών μου ήταν εξαιρετικής ποιότητας άνθρωποι. Όποιο κι αν είναι το επόμενό μου βήμα, είμαι έτοιμος να βελτιώσω και να φτάσω όσο πιο ψηλά την ομάδα που θα αναλάβω, όπως έκανα πάντα στην καριέρα μου μέχρι σήμερα».
