Πρότυπο ανθρώπου και οπαδού ο Στέλιος Σεραφείδης

Στο άκουσμα του θανάτου του Στέλιου Σεραφείδη γύρισε η μνήμη μου καμιά 30άρια χρόνια πίσω, όταν στη Νέα Φιλαδέλφεια πολύ μικρός παρατηρούσαν έναν νευρικό τύπου με πολύ καλό αριστερό πόδι και σουτ ακριβείας να κάνει σούπερ ταχυδυναμική προθέρμανση πριν τους εντός έδρας κυριακάτικους αγώνες στον Σπύρο Οικονομόπουλο, Αντώνη Μήνου και Ηλία Ατματσίδη.

Τους ξεθέωνε στα σουτ. Ο Σεραφείδης δεν ήταν ψηλός όπως οι σημερινοί τερματοφύλακες, αλλά γρήγορος, ταχυδυναμικός, ένας γάτος στην κυριολεξία… Πάθος και ένταση ο Στέλιος Σεραφείδης στην προθέρμανση. Πάθος και ένταση στη ζωή του για την ΑΕΚ.

Μια άλλη ιστορία που θυμάμαι είναι η απονομή μεταλλίων από τον Στέλιο Σεραφείδη σε παιδάκια του φούτσαλ της ΑΕΚ σε μια περίοδο γιορτινή για το τμήμα πριν ανέβει όμως η ομάδα στην Α Εθνική.

Ήταν σε όλα τα τμήματα παρών. Ένας εργάτης και πιστός στρατιώτης στην ομάδα του μέχρι την τελευταία του πνοή.

Η ΑΕΚ τον τίμησε κι έδειξε ότι έχει την παιδεία και τη σοφία όταν βρίσκονται εν ζωή άνθρωποί της να παίρνουν αυτό που δικαιούνται. Τι άλλο από ένα μεγάλο χειροκρότημα από τον κόσμο.

Η αξία ενός ανθρώπου και οπαδού είναι ακόμα μεγαλύτερη στη σημερινή εποχή που το εμπόδιο και το κέρδος έχουν λεηλατήσει ιδεολογίες και ηθικούς φραγμούς.

Μέσα στο σκοτεινό τούνελ που ζούμε σε αθλήματα λαϊκά, όπως το ποδόσφαιρο, η μορφή του Στέλιου Σεραφείδη, οι αγώνες του, η αγάπη για την ΑΕΚ, θα αποτελέσει για όλους μας παράδειγμα προς μίμηση…

Καλό ταξίδι…