Υπάρχει πρόβλημα στη φυσική κατάσταση

H ομάδα μας κατέβηκε με 4-2-3-1 και με φουλ φόρα. Ήταν καταιγιστική σε όλο το πρώτο μέρος. Δυσθεόρατα ποσοστά κατοχής της μπάλας, και συνεχείς επιθέσεις προς την αντίπαλη εστία. Με φουλ πλουραλισμό, είτε από το κέντρο, είτε από τα πλάγια. Το επιθετικό της πρεσάρισμα ήταν άριστο και στην ουσία εξαφάνισε τον αντίπαλο. Έναν αδύναμο αντίπαλο, είναι γεγονός, όμως εμείς βλέπαμε αν η ΑΕΚ έπαιζε σωστά.

Και μας χάρισε μάλλον το καλύτερο πρώτο ημιχρόνιο για φέτος. Στον χώρο του κέντρου και στην οργάνωση των επιθέσεων. Θύμισε τον Άρη της προηγούμενης αγωνιστικής. Διότι παρότι προηγήθηκε με την κεφαλιά του Γκαρσία, κατώρθωσε να ισοφαριστεί στην μοναδική επικίνδυνη επίθεση του Απόλλωνα – που δεν εδικαιούτο τίποτα – και να χαλάσει την εικόνα της στατιστικής.

Το γκολ που δεχθήκαμε, έχει όνομα και λέγεται Τζαβέλας. Τα έχουμε πει οτι δεν είναι σέντερ μπακ ο άνθρωπος. Κι άλλο λάθος του Γιαννίκη. Από την άλλη μεριά, η κύρια επιθετική μας δραστηριότητα ήταν από τα αριστερά, όπου δέσποζε ο Μοχαμαντί, ενώ όλη την ομάδα την κατεύθυνε μαεστρικά ο κορυφαίος Μάνταλος. Μια ομάδα που είχε σε κακή μέρα τον Αραούχο και τον Τσούμπερ, και φυσικά δεν είχε τον κενό χώρο αφού ο αντίπαλος αμυνόταν με όλους τους παίκτες του σχεδόν μέσα στην περιοχή του.

Το πρώτο μέρος λοιπόν, ήταν ένας μονόλογος που μας έκανε να χαμογελάσουμε, αλλά μας άφησε πάλι ερωτηματικά για το σκορ. Γίνονται θα πεις αυτά στην μπάλα. Γίνονται αν μοιράσεις τον χρόνο της κατοχής. Δεν γίνονται με τέτοια εμφάνιση. Με τόσες τελικές και με τόσα κόρνερ. Να που έγιναν όμως. Έγιναν διότι η τελική προσπάθεια μας ήταν αφελής. Και δεν θα έπρεπε να αμφισβητείς την κυριαρχία σου με αντίπαλο διαβασμένο για φουλ παθητικό παιχνίδι.

Το δεύτερο μέρος, ήταν αποκρουστικό για την ομάδα μας. Πάρα πολύ νωθρή, χωρίς πλέον πρεσαρίσματα, ιδιαίτερα προβλέψιμη και στατική. Μοιράστηκε η κατοχή και στην ουσία χάθηκε η οποιαδήποτε επικινδυνότητα. Ο αντίπαλος έμοιαζε να έχει ισορροπήσει το παιχνίδι, αλλά αυτό δεν είναι σωστό. Η ΑΕΚ απλά ήταν πολύ κατώτερη των περιστάσεων, χωρίς δυνάμεις και χωρίς εμπνεύσεις. Και φυσικά πολύ αγχωμένη.

Και το πλήρωσε όλο αυτό με δεύτερο γκολ. Ήταν σαν να έβλεπες παιδικό παιχνίδι. Καμία στρατηγική, που θύμισε εκείνο το παιχνίδι του 89 παραμονές του ντέρμπι με τον ΟΣΦΠ, και μια μοιρολατρία. Πραγματικά τρελαινόσουν που έβλεπες αυτήν την ΑΕΚ. Απέναντι σε αντίπαλο που τον έχει αποκλείσει η Κηφισιά. καμία στρατηγική, όλα στο γάμο του καραγκιόζη και φυσικά αλλαγή του συστήματος, κι ό,τι υπήρχε στον πάγκο μέσα. Αυτά ήταν δουλεμένα στην προπόνηση; Να ξεκινάς με δυό αμυντικά χαφ και να καταλήγεις με κανέναν; Μπράβο Γιαννίκη, θα μας μάθεις καινούργια πράματα.

Εν πάσει περιπτώσει, μπήκε κι ο τραυματίας πολέμου Άμραμπαντ και σε μια σέντρα του, ο Αραούχο ισοφάρισε. Για ένα παιχνίδι πολύ κακό σε ρυθμό, κι αντίστοιχα κακό σε θέαμα. Το οποίο σε κράταγε λόγω του σκορ. Διότι ήταν αδύνατον για τον Αεκτζή να δεχθεί τέτοιου τύπου γκέλα. Λέμε τώρα για αυτούς που δεν είχαν σπάσει την τηλεόραση. Που έβλεπαν το ό,τι βρέξει ας κατεβάσει και τους παικταράδες να κλωτσάνε αέρα αντί για μπάλα. Και τον Γιαννίκη που απλά ζήταγε κάποια δεύτερη κίτρινη κάρτα. Ντροπή ρε. Λίγη τσίπα ρε.

Και βέβαια δεν στέκομαι στο αποτέλεσμα. Γκέλες θα γίνουν από όλους. Κι ανέλπιστες. Κάθομαι όμως στο σύστημα μας. Που επιβεβαιώνει αυτό που εξέφρασα προχθές. Μπορεί να παίξει ποδόσφαιρο κατοχής; Πρώτον δείγμα αρνητικό. Διότι μπορεί να λείπουν οι χάφαροι, όμως σήμερα δεν χρειαζόντουσαν. Η δυναμική του αντιπάλου, δεν τους ήθελε. Και σε αυτή την δυναμική, ο Γιαννίκης δεν πήρε καλό βαθμό. Αντίθετα θα έλεγα, έδειξε πανικό και προχειρότητα. Εκτός του οτι ακύρωσε τον εαυτό με βάση αυτούς που κατέληξαν να παίζουν. Και με επιβεβαίωσε προσωρινά ότι η ομάδα θα παίξει με αντεπιθέσεις και θα ψάξει την ποιότητα της στους κενούς χώρους που θα αφήσει ο αντίπαλος.

Υγ1. Σήμερα, Αραούχο, Τσούμπερ ήταν για τα μπάζα.

Υγ2. Η έξοδος των Μοχαμαντί, Σιμόες και Λεταλέκ, όπως και η καθίζηση του Μάνταλου, δείχνουν ξεκάθαρα το πρόβλημα της φυσικής κατάστασης.