Καπούρος: Η νίκη με Μπενετόν τίτλος ήταν
Δεκατρία ολόκληρα χρόνια στην ΑΕΚ δεν τα λες και λίγα…
Ο Κώστας Καπούρος, φυσιοθεραπευτής της «Βασίλισσας», από το 1995 έως το 2008, με την ευκαιρία της αυριανής αναμέτρησης ΑΕΚ-Τρεβίζο, μίλησε στο aekbc.gr.
«Ήμουν στην ομάδα και στις δέκα αναμετρήσεις ΑΕΚ-Μπενετόν. Είναι λογικό να συγκινούμαι όταν σκέφτομαι το παρελθόν. Από την κλήρωση του Καλοκαιριού, μόλις είδα ότι υπάρχει το ενδεχόμενο να πέσουμε πάνω στην Τρεβίζο, αυτομάτως οι αναμνήσεις ξαναγύρισαν. Και μπορεί η Τρεβίζο να είναι η μετεξέλιξη της Μπενετόν, αλλά δεν παύει το ζευγάρι αυτό να έχει ιστορική σημασία. Ο αγώνας, που ποτέ δεν έφυγε από την σκέψη μας, ήταν πάντως ο ημιτελικός της Ευρωλίγκας, τον Απρίλιο του 1998. Το 69-66 με το καθοριστικό τρίποντο του Μπάνε Πρέλεβιτς αλλά και η προσπάθεια όλων των παικτών στο ματς μάς έχουν σημαδέψει. Η Μπενετόν ήταν πλούσια ομάδα, με μεγάλο μπάτζετ, «πήγαινε τρένο», και είχε τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς στον πάγκο, που τότε έδειχνε σιγά σιγά την τεράστια αξία του, άρα ήταν το λογικό φαβορί της αναμέτρησης. Σας θυμίζω, ότι η Μπενετόν κατέκτησε το Κύπελλο Κυπελλούχων την επόμενη χρονιά, ενώ πριν από τη δική μας αναμέτρηση είχε άλλο ένα Κυπελλούχων και δύο συμμετοχές σε Τελικούς του Πρωταθλητριών», δήλωσε ο κ. Καπούρος.
Και συμπλήρωσε: «Παρόλα αυτά, είχαμε κάνει μια εξαιρετική πορεία τότε στην κανονική περίοδο και στα πλέι οφς στην Ευρωλίγκα. Είχαμε και εμείς ομαδάρα! Θέλαμε μία από τις Κίντερ ή Παρτιζάν στον ημιτελικό, όχι τη Μπενετόν. Τέτοιας δυναμικής ήταν η ιταλική ομάδα. Υπήρχε όμως πίστη στη νίκη-πρόκριση. Και τα καταφέραμε. Στα αποδυτήρια μετά έγινε χαμός. Αξέχαστες στιγμές. Πιστέψαμε, ότι θα πάρουμε και το τρόπαιο. Είχαμε, ωστόσο, ατυχίες, που δεν ξέρει ο πολύς κόσμος ακόμα και σήμερα. Και ο Μπάνε Πρέλεβιτς και ο Βίκτορ Αλεξάντερ αντιμετώπισαν προβλήματα τραυματισμού μετά τον ημιτελικό. Δεν ήταν σε θέση να δώσουν το 100% παρά την προσπάθεια, που καταβλήθηκε. Υπάρχει το βίντεο του αγώνα, όπου φαίνομαι εμφανώς στη διάρκεια του ματς να προσφέρω τις υπηρεσίες μου στον Μπάνε για τη μέση του. Όμως, ποιος μπορεί να μην παραδεχτεί, ότι κάναμε μεγάλη πορεία; Η νίκη με Μπενετόν σαν να πήραμε το Πρωτάθλημα Ευρώπης ήταν. Η νίκη εκείνη τίτλος ήταν. Μην ξεχνάτε ποια θέση κατείχε η ΑΕΚ στο Πρωτάθλημα Ελλάδος, αλλά και πού βρισκόμασταν στον ευρωπαϊκό χάρτη μόλις δύο-τρεις χρονιές νωρίτερα. Πώς να παραπονιέσαι, λοιπόν, για τη δεύτερη θέση;»
Και κατέληξε: «Παρακολουθώ την πορεία της ΑΕΚ του κυρίου Μάκη Αγγελόπουλου με ενδιαφέρον τα τελευταία επτά χρόνια. Χαίρομαι για τις επιτυχίες της ομάδας, εντός και εκτός παρκέ, διότι πάνω απ’ όλα είμαι οπαδός της. Καταλαβαίνω τις δυσκολίες, που υπάρχουν εφέτος, αλλά και την αναγκαιότητα να έχει η ΑΕΚ τη δική της έδρα. Το δικό της «Σπίτι». Είναι τεράστια αυτή η επένδυση στα Άνω Λιόσια, πολλώ δε μάλλον «εν μέσω» υγειονομικής και οικονομικής κρίσης. Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να πάνε όλα καλά και να στηρίξει ο κόσμος, και βεβαίως να κερδίσει η ομάδα μας την Τρεβίζο αύριο, διότι το ματς είναι κομβικό».
