Η ΑΕΚ δείχνει κενά διαστήματα και φταίει το καθαρό μυαλό
Αυτή η Κυριακή είχε πολλά συμπεράσματα για το φετινό πρωτάθλημα. Πριν την διακοπή για τις εθνικές οι ομάδες έδειξαν σε τι κατάσταση βρίσκονται, που βρίσκεται ο πήχης τους και ποια τα προβλήματα τους.
Ο Παναθηναϊκός έδειξε πως δεν μπορεί να πλασαριστεί ψηλά, έβγαλε διάθεση και τρεξίματα αλλά μόνο μια φάση απέναντι σε έναν Ολυμπιακό Βαβέλ. Από την άλλη μεριά το πιο σιχαμένο σωματείο του πλανήτη έδειξε πως υπάρχει μια υποβόσκουσα κρίση εντός των ερμητικά κλειστών στεγανών που έχει.
Όλοι (δημοσιογράφοι αναλυτές, φυλλάδες αλλά και φίλαθλοι) σιγά σιγά προσπαθούν να αποδομήσουν τον Πορτογάλο coach κόντρα στην γενικά καλή εικόνα που έχει η ομάδα του. Αυτή η πίεση προφανώς και έκανε τον κατά τα άλλα συμπαθή Πορτογάλο να παραληρήσει και να μιλήσει για διαιτητική εύνοια υπέρ του Παναθηναϊκου, σε μια προσπάθεια πιθανολογώ να μεταφέρει τις ευθύνες που του καταλογίζονται από το εσωτερικό της ομάδας του.
Ο έτερος γαύρος, αυτός του βορρά φαίνεται να βρίσκει ρυθμό. Ρυθμό σαν κι αυτόν στο πρωτάθλημα των Πρεσπών δηλαδή μέτριο ποδόσφαιρο και ομάδες να τον νταχτιρντίζουν.
Ο λόγος που αναφέρομαι στους άλλους «μεγάλους» είναι γιατί η Α.Ε.Κ. στο Αγρίνιο έδειξε πως ο μόνος εχθρός της φέτος είναι ΜΟΝΟ ο εαυτός της. Έως το 35’ το σκορ ήταν 0-2 με ουσιαστική κατοχή, μερικές καλές συνεργασίες και δουλεμένα στημένα. Άρα +1 για Μιλόγιεβιτς που έδειξε πως δουλεύει!
Ωστόσο για 15 λεπτά παρασυρθήκαμε σε ένα γαϊτανάκι γρήγορου ποδοσφαίρου χωρίς κανένα νόημα. Απουσία καθαρού μυαλού ακόμη και από τους πρωτοκλασάτους παίχτες, προσπάθειες για τελικές ακόμη και πίσω από το κέντρο και ένα ματς ροντέο με τον Παναιτωλικό!!! με προβάδισμα 0-2!!!
Κάπου εκεί περιμέναμε όλοι η ομάδα να μπει στο δεύτερο ημίχρονο πιο σίγουρη να επιβάλλει ρυθμό και ορίσει το τέμπο. Τουναντίον το παιχνίδι συνεχίστηκε στο ίδιο μοτίβο κάτι που βαραίνει ξεκάθαρα τον coach και τις οδηγίες του στο ημίχρονο… -1 λοιπόν.
Χρειάστηκε να δεχθεί η ομάδα 1 γκολ για να γίνουν διορθωτικές κινήσεις, οι οποίες όμως ξαναέφεραν το ματς στην πραγματική του διάσταση δηλαδή στην ξεκάθαρη υπεροχή της Α.Ε.Κ. 3ο γκολ από τον Ελβετό παιχταρά (με άψογη αντίδραση Καρίμ να εκτελέσει με τη μια) και ηρεμία…
Η Α.Ε.Κ. δείχνει κενά διαστήματα, και δεν φταίνε τα τρεξίματα αλλά το καθαρό μυαλό κάποιων παιχτών, η ομοιογένεια του συνόλου και ίσως οι αργές αντιδράσεις του Μιλόγιεβιτς. Η ομάδα ωστόσο είναι πολύ καλή! Οι μεταγραφές αποδεικνύουν μέσα στο γήπεδο, και πολύ γρήγορα, πως έχει γίνει φοβερό upgrade σε όλες τις θέσεις και φαίνεται πως βρισκόμαστε σε συνεχή άνοδο.
Φέτος ο πήχης είναι ψηλά και πρέπει να είναι ψηλά, όχι μόνο λόγω μεγέθους φανέλας ή απαιτήσεων του κόσμου αλλά λόγω του ποιοτικότερου ρόστερ που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια.
