Αξίζει να στηριχθεί από όλους μας δίχως περιττούς αστερίσκους
Ο Βλάνταν Μιλόγεβιτς στην πρώτη του επίσημη δημόσια παρουσία ως προπονητής της ΑΕΚ κινήθηκε πάνω σε ένα συμβατό μονοπάτι: αυτό της μετριασμένης λογικής. Δεν υιοθέτησε τη σιωπή, που μπορεί είτε να υποδηλώνει υπεκφυγή, είτε άγνοια. Δεν παραδόθηκε, όμως, και σε ένα ρεσιτάλ φλυαρίας. Που θα ανέβαζε τον πήχη τόσο πολύ, που σχεδόν όλοι θα έψαχναν να βρουν στρώμα προσγείωσης.
Η ΑΕΚ είναι τυχερή που έχει στον πάγκο της έναν φιλόδοξο άνθρωπο, με όρεξη για δουλειά και πλάνο, και κυρίως γνώστη των δεδομένων του ελληνικού ποδοσφαίρου. Θα χρειαστεί και τύχη, όμως. Να βγουν, δηλαδή, πάνω στα χορτάρια αυτά που θέλει ο Σέρβος προπονητής. Έστω τα περισσότερα, ή τα πιο βασικά. Γιατί μόνο έτσι θα μπορούν οι όποιες διορθώσεις να «έχουν προοπτική». Αλλιώς, θα είναι μπαλώματα με περιορισμένη δυναμική… Αυτά που συνήθως λάμβαναν χώρα με πλειάδα προκατόχων του στον πάγκο της ΑΕΚ…
Το διάστημα που διανύουμε μπορεί από ποδοσφαιρικής άποψης να είναι κενό, όσον αφορά στα «κιτρινόμαυρα» δρώμενα, όμως δεν παύει να είναι πολύ κρίσιμο. Τώρα θα αρχίσει ο Μιλόγεβιτς να χτίζει γέφυρες εμπιστοσύνης με τους παίκτες του, τώρα θα φανεί αν ξέρει να αξιολογεί σωστά αυτά που βλέπει μπροστά του, αν έχει σταθμίσει με αποδοτικό τρόπο τα κενά και τις ελλείψεις. Η δουλειά του προπονητή είναι πολύ δύσκολη. Ίσως από τις δυσκολότερες στο ποδόσφαιρο. Ειδικά όταν αναλαμβάνει κάποιος το έργο της ανόρθωσης μίας ομάδας που τα τελευταία τρία χρόνια ακολουθεί πτωτική πορεία… Ήθελε θάρρος να αναλάβει κάποιος την ΑΕΚ το καλοκαίρι του 2021. Και ο Μιλόγεβιτς το τόλμησε. Για αυτό το λόγο αξίζει να στηριχθεί από όλους μας δίχως περιττούς αστερίσκους. Τουλάχιστον στα πρωταρχικά στάδια χτισίματος των θεμελίων της νέας ΑΕΚ, της δικής του ΑΕΚ.
Για κάθε ομάδα που ξεκινάει από την αρχή αυτό που πρέπει να τίθεται ως βασικός στόχος είναι η απόκτηση συνοχής και η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αφομοίωση των θέλω του προπονητή. Έτσι ώστε το σύνολο να αποτελεί κίνητρο για την κάθε μονάδα και οι μονάδες να δημιουργούν ένα σύνολο που πρώτος από όλους θα θέλει να το δει ο ίδιος ο ΑΕΚτζής. Προς το παρόν, περιμένουμε τις κινήσεις και τη δουλειά. Είναι νωρίς να πούμε το παραμικρό. Για αυτό και τώρα πρέπει ο καθένας στην ΑΕΚ, από τη διοικητική ηγεσία μέχρι τους οπαδούς, να ξεκαθαρίσει μέσα του τι θέλει από την ομάδα τους επόμενους μήνες. Με ρεαλισμό και συνυπολογίζοντας όλες τις παραμέτρους. Όταν έρθει το καλό να το απολαύσουν, ενώ αν το πράγμα αρχικά παρουσιάζει ορισμένες λογικές δυσλειτουργίες να δοθεί μία δεύτερη ευκαιρία. Τα κρίσιμα εγχειρήματα χρειάζονται και έξυπνες διαχειρίσεις.
ΥΓ. Προσωπικότητες σαν τον Τσιγκρίνσκι κοσμούν την ιστορία και τα πεπραγμένα ενός συλλόγου. Η ΑΕΚ επέλεξε σωστά όταν τον διάλεξε και πήρε από αυτόν τόσα πολλά, που αυτοδικαίως τον αναφέρουν όλοι στην Ένωση με εγκωμιαστικά λόγια. Από εδώ και πέρα, θα πρέπει και να αναζητιούνται οι επόμενοι Τσιγκρίνσκι, αλλά και να τολμάει το ίδιο το κλαμπ να ανοίγει τους ορίζοντές του βασισμένο στις πόρτες που άνοιξαν, αλλά και στις καλές αναμνήσεις που δημιούργησε σε μία προσωπικότητα όπως ο Ντμίτρο. Αυτός είναι ο δρόμος για κάθε κλαμπ που θέλει να μεγαλώνει το εκτόπισμά του. Και η σημερινή ΑΕΚ είναι σε μία τέτοια διαδικασία. Το έχει ανάγκη, το λαχταρούν οι οπαδοί της, το αναγνωρίζουν οι αντίπαλοί της, το ξέρει και η ΠΑΕ…
ΥΓ1. Ας απολαμβάνουμε όσο μπορούμε, και όσο προλαβαίνει ο καθένας και η κάθε μία, το Euro. Θα μας βοηθήσει αυτό να ξαναδούμε το ποδόσφαιρο με διαφορετική οπτική, λιγότερο μίζερη, περισσότερο ποιοτική και αρκούντως χαλαρωτική. Έτσι και η δοκιμαζόμενη σχέση μας με την ΑΕΚ, εξαιτίας της δικής της αγωνιστικής δυσπραγίας τον τελευταίο χρόνο, να λάβει διαφορετική χροιά. Περισσότερο θετική και ουσιαστική, και κατά βάση ποδοσφαιρική… Γιατί δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε πως πέρα, δίπλα και πιο πάνω από τους δικούς μας συναισθηματισμούς, υπάρχει το ίδιο το ποδόσφαιρο. Αν εκεί η ΑΕΚ, και η κάθε ΑΕΚ, τα πηγαίνει καλά, τότε όλα τα άλλα αφθονούν…
