Επτάψυχη βραδιά

Κάπου στο 93’ όταν έγινε το 2-0, έλεγα εκεί που το ματς πήγαινε για 0-3, έγινε άσος καθαρός και η κόλαση στο στρατόπεδο της ΑΕΚ έκανε την εμφάνισή της.

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΚΩΣΤΑΣ ΛΑΔΙΑΣ

Ομως ποτέ μη λες ποτέ. Και ο τρελάς αλλά μέγας μπαλαδόρος, Μάρκο Λιβάγια, καθάρισε με δύο όμορφα γκολ τη μεγάλη και επική πρόκριση στο Χαριλάου.

Πολύ καλό ματς πήγε στο 125’ και μας χόρτασε αγωνία και γλυκό φινάλε στο τέλος.

Η ομάδα αγωνιστικά πήγε καλά, αλλά έχασε πάλι τα άχαστα και η τύχη του Αρξ πάλι για τρίτο παιχνίδι του χαμογέλασε, μέχρι ο Λιβάγια να αποδώσει ποδοσφαιρική δικαιοσύνη.

Μάνταλος, Λιβάγια, Σιμόες, οι καλύτεροι με πάθος και ψυχή καθοδηγούσαν την ομάδα όταν η μπάλα έκαιηε. Απογοήτευση ο Βέρντε με φλυαρία και χαζομάρα έκανε τραγικά λάθη στην άμυνα.

Πολύ καλύτερος και πιο ουσιαστικός ο Αλμπάνης. Εδωσε μάχες και ξεκίνησε το δεύτερο και τελειωτικό γκολ στον Αρη. Θετικοί οι Αραούχο και Παουλίνιο. Εδωσαν ενέργεια στην επίθεση.

Προβληματίστηκα με Ολιβέιρα, αφού για το επίπεδό του έχασε δύο πανεύκολα γκολ. Γενικά καλή η ΑΕΚ με ψυχή και τσαγανό μέχρι τέλος, έδειξε ότι θα έπαιρνε την πρόκριση έστω και με την ψυχή στο στόμα.

Στο κοουτσάρισμα ο Καρέρα έπαιξε επίθεση. Ηθελε γκολ και ρίσκαρε. Εβαλε μέσα όλους τους επιθετικογενείς παίκτες και του βγήκε.

Βέβαια, ας πούμε και το μεγάλο έγκλημα του προπονητή του Αρη που στο τέλος έβγαλε Φετφατζίδη και αφαίρεσε μια απειλή για την ΑΕΚ, αφού ο τελευταίος έδωσε την ασίστ στο πρώτο γκολ του Αρη.

Και τώρα δύο ματς. Σούπερ ντέρμπι με Ολυμπιακό στον τελικό, αλλά αργεί. Εχουμε χρόνο. Την Κυριακή η ΑΕΚ θα έχει πολλές απουσίες και το ματς μοιάζει με ανοιχτό αποτέλεσμα. Ολα είναι πιθανά. Δύσκολο παιχνίδια και τα 125 λεπτά στον Αρη παίζουν αρνητικό τόλο στην κούραση των παικτών.

Συλλυπητήρια στην οικογένεια του Νίκου Αλέφαντου για το θάνατο ενός ανθρώπου του ελληνικού ποδοσφαίρου. Καλό ταξίδι!!!