ΣΚΕΨΕΙΣ

Mετά από όλα τα άλλα που απασχόλησαν το νου όλων των Ενωσιτών για πολλές συνεχόμενες μέρες, το περασμένο Σάββατο επανήλθε το ποδόσφαιρο στο επίκεντρο. Αγώνας, και μάλιστα στην Νέα Φιλαδέλφεια (χωρίς το πάντα απεχθές «κεκλεισμένων των θυρών»), και ευκαιρία να δουν όλοι την μπάλα να κυλάει πάνω στο γρασίδι από ποδοσφαιριστές που φορούσαν τα κιτρινόμαυρα. Αυτά από μόνα τους αποτελούν εκδοχές της πιο αγαπημένης συνήθειας όλων των ΑΕΚτζήδων, οπότε η ίδια η μπάλα ήταν σε

Δύσκολη για εμάς τους ΑΕΚτζήδες η εβδομάδα που πέρασε, καθώς είχαμε θέμα με την παραμονή Αλμέιδα. Αμέσως μετά την ήττα από τον Παναθηναϊκό και τα όσα είπε ο Ρelado αν ρωτούσε κάποιος 10 άτομα και τα 10 θα έλεγαν ότι ο Αλμέιδα χαιρετά.

Τα όσα έγιναν στην ΑΕΚ με το ζήτημα της παραμονής Αλμέιδα ή μη στον πάγκο της ποδοσφαιρικής μας ομάδας δικαίως απασχόλησαν την αθλητική επικαιρότητα της χώρας. Γιατί δεν ήταν ένα απλό ζήτημα ενός προπονητή που μένει ή φεύγει. Ήταν ζήτημα τιμής και αξιοπρέπειας για το πώς λειτουργεί στο εσωτερικό του ένας τόσο σημαντικός και πολυπληθής οργανισμός όπως η ΑΕΚ.

Η μεγάλη οικογένεια της ΑΕΚ θρηνεί σήμερα την απώλεια του Ανδρέα Σταματιάδη. Ένας από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές της ιστορίας μας, ένας άνθρωπος που υπηρέτησε την ΑΕΚ από κάθε πόστο και ήταν πάντα παρών στα κελεύσματα του συλλόγου, πέρασε στην αιωνιότητα σήμερα τα ξημερώματα σε ηλικία 89 ετών.

Και φυσικά όλοι ξέρουν πώς συνεχίζει το τραγούδι για τα λάθη, και ποιος φυσικά το τραγούδησε αυτή την φορά. Άλλωστε η συνάντηση επιδιώχθηκε από τη μεριά Αλμέιδα και φυσικά μετά από ήττα. Κι έχει μεγάλη σημασία το πότε θα κάνεις το παράπονο. Λένε κάποιοι ότι τα ίδια θα έλεγε και μετά από νίκη. Και γιατί δεν το έκανε μετά το παιχνίδι με την Καλλιθέα; Εκεί που αυτοϋμνήθηκε. Τέτοιους σαμουράι, έχουμε μπόλικους στο Μοναστηράκι. Σαμουράι δηλαδή