Author: Steven Avramidis

Με ψυχραιμία πλέον κι αφού το διαζύγιο έχει επισήμως ανακοινωθεί – άρα δεν μπορεί κάποιος να σκεφτεί ότι πιέζουμε με τον τρόπο μας -, ας γράψουμε τη φετινή πραγματικότητα της ομάδας μας.

Κάθισα να δω το παιχνίδι, χωρίς κάποια έμπνευση και χωρίς κάποια ελπίδα. Έτσι όπως έχουμε γίνει, ακόμα και κάτι καλό να δούμε, μάλλον δεν θα το πιστεύουμε. Και πώς να γίνει το ανάποδο; Οι μισοί θεωρούνται τελειωμένοι κι οι άλλοι μισοί θέλουν να φύγουν. Οπότε όλοι λοιπόν, ζούμε στον πλανήτη Ριμπάλτα και μάλιστα κάποιοι προσεύχονται να μην φύγει κι αυτός.

Πήγα να μπω στο γήπεδο. Είχε χαθεί το εισιτήριο μου από το gov.gr. Τρελάθηκα. Με κάποιο τηλέφωνο μπήκα. Είχα κι ένα άλφα περιθώριο χρόνου. Ήταν μάλλον μία σημειολογία : Μην το δεις κι αυτό. Άστο, χέστο. Γιατί να μπεις στο γήπεδο; Πρέπει να πιεις μέχρι τέλους το ποτήρι; Δεν έλαβα τα μηνύματα αυτά σωστά στον εγκέφαλο, αλλά δεν θα μπορούσα και να λείψω. ΑΕΚ σημαίνει προσφυγιά ξεριζωμένη. Κι Ελλάδα σε όποια διάσταση ψάξεις στον μικρόκοσμο.

Ο Στήβεν Αβραμίδης γράφει στο dailytripes με το δικό του χαρακτηριστικό στυλ και το AEK24HOURS αναδημοσιεύει…

Πίκρα. Κάτι αναμενόμενο σαν περιρρέουσα ατμόσφαιρα πριν το παιχνίδι, αλλά όχι αν έχεις δει το παιχνίδι. Διότι η ΑΕΚ ήταν μακράν καλύτερη του αντιπάλου της κι έχασε το ματς κόντρα σε οποιαδήποτε ποδοσφαιρική λογική. Γιατί το έχασε; Πρώτον λόγω ανικανότητας να προηγηθεί στα 70 λεπτά που κυριάρχησε και δεύτερον διότι έκανε παιδαριώδη λάθη σε συγκεκριμένες αμυντικές λειτουργίες. Φυσικά διότι δεν είχε εκείνο τον παίκτη που μπορεί να κάνει το εύκολο γκολ. Παίκτης Πιερό, ουδέποτε υπήρξε