Ο «παππούς» των «Διαρκείας» της ΚΑΕ ΑΕΚ
Ιούλιος μήνας. Το λιοπύρι αδυσώπητο. Οι «ερασιτέχνες» ηθοποιοί όμως στις επάλξεις. Μια οικογένεια (Ζούζουλα), ένας επαγγελματίας αθλητής-γιατρός (Μαυροειδής) και ένας «Θεός» του «κιτρινόμαυρου Ολύμπου», ο Στέλιος Βασιλειάδης, με την πρόσφατη εμπειρία της επικής ταινίας «1968» -στην οποία επίσης πρωταγωνίστησε- φυλακτό της ζωής του.
Ο Στέλιος Βασιλειάδης, ο «παππούς» της “mini movie” των «Διαρκείας» (Κυπελλούχος Ευρώπης και υπερπρωταθλητής της ΑΕΚ, πρώην αθλητής της Δάφνης Μεταξουργείου και πρώην πρόεδρος-νυν μέλος της Λέσχης Ιστορίας και Πολιτισμού της ΑΕΚ) μίλησε στο aekbc.gr για το γύρισμα στο «Παλάτι» της «Βασίλισσας», στα Άνω Λιόσια.
Πρωτίστως ζήτησε να μιλήσει για όσα δραματικά βιώνει της πατρίδας όλης η ολόμαυρη ράχη και συγκινεί: «Δεν μπορώ να μην πω κάτι για όσα συμβαίνουν με τις φωτιές. Θέλω να χαρώ για την ιστορική εξέλιξη, που ζούμε ως ΑΕΚ, με το νέο μας γήπεδο, αλλά πώς; Θέλω να χαρώ για τους Ολυμπιονίκες μας, που έχουν τον τρόπο να μας κάνουν να συγκινούμαστε και να χαμογελάμε και να δακρύζουμε είτε με τις επιδόσεις τους, είτε με τις συμπεριφορές τους. Θέλω να χαρώ και να βγω να το φωνάξω για τις δηλώσεις του Φουντούλη και του Τέντογλου, οι οποίοι δίνουν ελπίδα για ένα πιο λαμπρό μέλλον σ’ αυτή την ταλαίπωρη Ελλάδα. Δεν μπορώ, όμως… Πώς να χαρώ όταν συνάνθρωποί μας πονάνε δίπλα μας; Που χάνουν τις περιουσίες τους; Που χάνουν και τη ζωή τους ακόμα; Ο Θεός να βοηθήσει να σταματήσει αυτό το κακό. Και για να μη ξεχνιόμαστε. Δοκιμάζεται ακόμη κόσμος κι από την καταραμένη πανδημία, που δεν λέει να μας αφήσει εδώ και δεκαοκτώ μήνες. Δεν ξέρω τι άλλο να πω. Κατάρα βρήκε τη γενιά μας. Κλαίει η ψυχή μου… Κλαίει…».
Για τις εντυπώσεις του από το «γύρισμα» κι αν θα το ξαναέκανε: «Εκατό φορές θα το ξαναέκανα! Για τη «Βασίλισσα»; Εκατό φορές. Και παραπάνω. Κι ας ξανακαώ στον ήλιο. Όσο βαστάνε τα πόδια μου, όπου με καλεί η ΑΕΚ, θα τρέχω. Είχα άψογη συνεργασία επίσης και με όλους τους συντελεστές, αλλά και με τους «συμπρωταγωνιστές». Ήταν τόσο καλοί, όλοι μαζί μου. Ήταν η πρώτη μου φορά στο νέο γήπεδο. Εντυπωσιάστηκα. Και είναι ακόμα η αρχή. Όταν γίνουν οι παρεμβάσεις, που πρέπει και γίνει πιο κιτρινόμαυρο, θα είναι το κάτι άλλο. Είναι ήδη πανέμορφο. Ήδη προκαλεί στον επισκέπτη δέος. Και η περιοχή είναι εξαιρετική, όπως και η πρόσβαση. Για να είμαι ειλικρινής, άκουγα διάφορα. Προφανώς, θα ήταν το ιδανικό αν υπήρχε άμεσα γραμμή τρένου ή λεωφορείου κοντά. Ξέρω, ότι θα γίνουν προσπάθειες για να μπει γραμμή από τον Δήμο».
Και συμπλήρωσε: «Είναι το σπίτι μας όμως στα Άνω Λιόσια. Η ΑΕΚ θα στεγάσει εκεί όλα της τα Τμήματα Μπάσκετ. Άκουγα στη συνέντευξη Αγγελόπουλου, που ρωτούσαν για το «παιδομάζωμα» και γιατί δεν είχε εξέλιξη; Πώς να είχε; Χωρίς γήπεδο; Από τα μίνι μέχρι τους άνδρες πρέπει να έχεις μόνιμη έδρα. Να έχεις το δικό σου εκπαιδευτήριο. Να υπάρχει μια συνέπεια στη δουλειά, μια συνέχεια. Όλοι μαζί στον ίδιο χώρο. Αθλητές, προπονητές, στελέχη. Δεν γίνεται αυτό αν είσαι από δω και από κει. Δεν γίνεται αυτό όταν σπαταλάς χρόνο και χρήμα σε δέκα γήπεδα ανά την Αττική. Είναι μεγάλη επένδυση αυτό που ετοιμάζει ο κύριος Αγγελόπουλος. Πρέπει να το καταλάβουμε όλοι. Αν δεν συνειδητοποιούν κάποιοι το μέγεθος αυτής της εξέλιξης, ας ρωτήσουν εμάς τους παλαιότερους. Έχω γυρίσει σε όλα τα γήπεδα της Αττικής ως αθλητής. Πουθενά δεν ένιωσα σπίτι μου. Θα ήταν τελείως διαφορετική η ΑΕΚ, με περισσότερους τίτλους, και με περισσότερους εξελίξιμους αθλητές, αν είχε το σπίτι της. Κάτι πήγε να γίνει με το «Γιώργος Μόσχος» και το γκρέμισαν κι αυτό. Τυχεροί οι νέοι αθλητές, που θα συνδέσουν την παρουσία τους με το Παλάτι μας… Μακάρι να ήμουν νεότερος και να έμπαινα να παίξω κι εγώ στα Λιόσια».
Και κατέληξε: «Προφανώς δεν έχω παράπονο από όσα πέτυχα. Δεν έβγαλα χρήματα από το μπάσκετ, αλλά νιώθω ευλογημένος. Έζησα τη χρυσή δεκαετία του ’60, έζησα πρωταθλήματα, έζησα δόξες. Κυρίως εισπράττω την αναγνώριση των προσπαθειών μου από την ευρύτερη οικογένεια της ΑΕΚ κι αυτό είναι, που μένει τελικά. Στην ΑΕΚ τα χρωστάω όλα αυτά. Νιώθω πλούσιος σε συναισθήματα και εμπειρίες χάρη στην ΑΕΚ. Δεν ξέρω τί δύναμη έχω. Δεν ξέρω πόσους οπαδούς της ομάδας μας μπορώ να επηρεάσω, αλλά αισθάνομαι, ότι χωρίς τη στήριξη του κόσμου, ειδικά τώρα, που για να αναπτυχθεί και γιγαντωθεί αυτό το έργο πνοής χρειάζεται υποστήριξη, δεν θα έχουμε άμεσα αποτελέσματα. Νομίζω, ότι δεν είναι ουτοπικό να πουληθούν 6.600 εισιτήρια «Διαρκείας». Ας στηρίξουμε όλοι αυτή την προσπάθεια. Ας μιλήσουμε όλοι μας και ας πείσουμε έστω έναν διπλανό μας να αγοράσει εισιτήριο. Έστω έναν. Θα είναι κέρδος. Δικαιούται ο κύριος Αγγελόπουλος να απολαύσει αυτή τη χαρά μετά από μία δύσκολη περίοδο και για τον ίδιο και για την ΑΕΚ, αλλά και για τα χρήματα, που δαπάνησε σε μία ζημιογόνο εταιρία, όπως λέει, για να πανηγυρίζουμε εμείς για τρόπαια, για παίκτες αξίας, για μεγάλες διεθνείς διοργανώσεις, για ταινίες…».
*Στο φωτογραφικό στιγμιότυπο, ο Στέλιος Βασιλειάδης με τον διευθυντή Επικοινωνίας και Μ.Μ.Ε. της ΑΕΚ BC, Γιώργο Νικολάου, ενώ ο Ευρωκυπελλούχος φόργουορντ μαθαίνει τα λόγια του στην πρόβα της “mini movie” για τα «Διαρκείας».
