Καλώς τους…
Χρειάστηκε η επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος; Μπορεί και ναι, μπορεί και όχι. Το σίγουρο είναι ότι όποιος πιστεύει στις συμπτώσεις, δεν μπορεί να αγνοήσει την σημαδιακή ημερομηνία στην οποίαν στην ουσία μάθαμε ότι νέος προπονητής ήρθε, κι ότι επέστρεψε ο υπερπολύτιμος και πανάξιος Αλέξης Δέδες. Κι άρα ολοκληρώθηκε η αγωνία και η προσμονή για τις κεφαλές κάποιων τμημάτων της ομάδας. Που μοιάζει να βρίσκει κάποια θεωρητική ισορροπία.
Κι αν για τον Αλέξη δεν μπορεί να υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία, οφείλω να πω ότι το όνομα Νίκολιτς προκάλεσε κάποιον σκεπτικισμό. Θέλετε λόγω κουρέματος, θέλετε λόγω πολιτικών τοποθετήσεων ; Ο καθένας έχει την άποψη του κι ειδικά στην ομάδα μας, που είναι μία μικρογραφία της ελληνικής πραγματικότητας με τα τριακόσια καπετανάτα και τους εκατομμύρια αρχηγούς.
Όμως η θεωρία είναι καλή : Όπου δούλεψε ο άνθρωπος αυτός, στόχευσε σε τίτλους τους οποίους και υλοποίησε. Επίσης είναι αρκετα ικανοποιητικά τα στατιστικά του, όπως κι ότι δεν έχει κολλήματα με συγκεκριμένα συστήματα αλλά διαβάζει τον κάθε αντίπαλο και το παίζει χαμαιλέων. Σημαντικό κι αυτό, αφού μοιάζει να χρησιμοποιεί κατάλληλα όλο το ρόστερ, τόσο χρονικά όσο και τεχνικά. Έχει επίσης μια πολλή καλή ηλικία, που του επιτρέπει να ονειρεύεται κάτι ανώτερο σαν πρωτάθλημα, το οποίο θα ήθελε να το πετύχει μέσω της δουλειάς του. Φυσικά στα υπέρ του είναι κι ότι ανέλαβε να πληρώσει ο ίδιος τη ρήτρα της απαλλαγής του, θέλοντας να αναλάβει το project ΑΕΚ.
Φυσικά η θεωρία δεν λέει τίποτα. Πρέπει να δούμε τις επιλογές των παικτών και φυσικά να δούμε αν θα ταιριάξει με τα αποδυτήρια της ομάδας, με το πνεύμα της και βέβαια με τη στήριξη που θα του παρέχει η διοίκηση. Ακόμα και οι φίλαθλοι, που δεν διψούν μόνο για τις προκρίσεις αλλά και για το θέαμα που θα βλέπουν κάθε εβδομάδα. Και σ’ αυτό, τουλάχιστον πρέπει να συμφωνήσουμε, θα απαιτηθεί και η πίστωση χρόνου αλλά και η υπομονή. Κάτι άλλωστε που το είχε και ο Αλμέιδα, που όλοι θα θυμούνται το κακό ξεκίνημα του τόσο σε αποτελέσματα όσο σε στήσιμο ομάδας ( 3-5-2 ), όπως κι ότι δεν είχε Ευρώπη. 100% το δικαιούται και ο Νίκολιτς, που μπαίνει με το καλημέρα σε πιο μεγάλες δυσκολίες. Και μάλιστα χωρίς Μελισσανίδη πίσω του και χωρίς τριετές πλάνο ( για να ξέρουμε τι μας γίνεται και πώς να κρίνουμε ).
Τελικά βέβαια, τα πάντα θα κριθούν κι από το αγωνιστικό υλικό. Ποιοι θα έρθουν και ποιοι θα φύγουν. Τι ηλικία θα έχουν αυτοί που θα έρθουν. Και φυσικά τι παικτική αξία. Αλλά γι’ αυτό έχουμε ακόμη λίγο καιρό, αφού όπως διαβάζω κι εγώ, ο Ριμπάλτα με το νέο προπονητή έχουν θαυμάσια σχέση – άλλωστε ήθελε και παλιότερα μία συνεργασία μαζί του ο Καταλανός – και κουβεντιάζουν τα πάντα. Πολύ σημαντικό κι αυτό, που φυσικά δεν υπήρχε προηγουμένως. Εγώ τα βήματα τα κρίνω θετικά, κρατώντας βέβαια μικρό καλάθι αφού ήδη καήκαμε από τον χυλό. Κι επειδή βέβαια κανείς δεν χάρηκε όταν είδε τις φλόγες φωτός να κάθονται στα κεφάλια των ψαράδων. Όλοι χάρηκαν όταν οι ψαράδες έγιναν Ευαγγελιστές….
