ΣΚΕΨΕΙΣ

Ζήσαμε την επικράτηση της λογικής και τη διάλυση των ψευδαισθήσεων

Το AEK24HOURS αναδημοσιεύει το κείμενο του Παρατηρητή από τις dailytripes για τα όσα ζήσαμε χθες στη Νέα Φιλαδέλφεια.

Όποιος πει πως δεν περίμενε τον αποκλεισμό, μάλλον δεν είναι ειλικρινής με τον εαυτό του.

Όποιος πει πως περίμενε απ’ αυτό το άναρχο τσίρκο παλαιμάχων πως μετά από 5 μέρες θα μασάει σίδερα και θα βάλει 5 γκολ (χωρίς να φάει 3), μάλλον ζει σε παράλληλο σύμπαν.

Αυτό που ζήσαμε ήταν η επικράτηση της λογικής και η διάλυση των ψευδαισθήσεων.

Πέρασε η ομάδα που το άξιζε περισσότερο και η ΑΕΚ της κούφιας φιλοσοφίας μένει Ελλάδα.

Για ακόμα μια φορά ξεκίνησε διαφορετική 11άδα, όπως έχουμε συνηθίσει τον Αλμέιδα.

Ξεκίνησαν οι (θεωρητικά) πιο έτοιμοι παίκτες και ο τουρίστας Τσούμπερ, αφού ο Γκαρσία έκανε βαβά και δε μπορούσε.

Η ομάδα εφάρμοσε το σύστημα “παίζουμε για τον Γκαρσία χωρίς τον Γκαρσία”. Πολλές παράλληλες πάσες, ατολμία να περάσει έστω μια κάθετη και άπειρες γιόμες για τον Γκαρσία που τις έβλεπε από τον καναπέ του σπιτιού του.

Γενικά μια αργή, φλύαρη και χαμένη ΑΕΚ που σπατάλησε τουλάχιστον 70 λεπτά μέχρι να καταλάβει πως έρχεται αποκλεισμός και να ξυπνήσει.

Οι αλλαγές έγιναν σχετικά νωρίς, όμως ο αντίπαλος φρόντιζε να σπάει συνεχώς τον ρυθμό με άπειρες καθυστερήσεις σε κάθε ευκαιρία. Ο διαιτητής κράτησε τον έξτρα χρόνο όμως το timing είχε χαθεί.

Έκαναν δηλαδή αυτό που θα έκανε στη θέση τους η κάθε μικρή ομάδα που ήρθε στη ΝΦ με “αέρα” 3 γκολ. Δεν είχαν λόγο να ρισκάρουν, η ΑΕΚ ήταν αυτή που έπρεπε να ρισκάρει και δεν το έκανε.

Ο,τι και να συμβαίνει η ΑΕΚ παίζει πάντα με τον ίδιο τρόπο. είτε κερδίζει είτε χάνει είτε είναι χαλαρή είτε καίγεται ο κώλος της, βλέπεις πάντα την ίδια εικόνα. Κανείς δεν πιέζει, κανείς δεν τρέχει, κανείς δεν βάζει τα πόδια του στη φωτιά. Το παζλ ήρθαν να συμπληρώσουν οι παλαίμαχοι του Αυγούστου, που ντεμέκ ήρθαν για το χατίρι του Αλμέιδα. Να δω τώρα πως θα τους κουλαντρίσει χωρίς Ευρώπη.

Όταν μια ομάδα καίγεται για την πρόκριση και έχει πολυτιμότερο παίκτη τον Ρότα, αντιλαμβάνεσαι την εικόνα των υπολοίπων.

Έπεσε η χρυσόσκονη του νταμπλ ξαφνικά και η κερκίδα άρχισε να γιουχάρει. Έπρεπε να φτάσουμε στον πάτο για να καταλάβουν την απάτη που παίζεται εδώ και 2 χρόνια με τον τύπο που παριστάνει τον προπονητή.

Από που να ξεκινήσεις, από το ότι η ομάδα δεν έχει βασική τακτική παιδεία? Πως αδυνατεί να κρατήσει “δικά της” παιχνίδια” ? Πως δεν υπάρχει στοιχειώδης πειθαρχία και οι παίκτες κάνουν ο,τι θέλουν χωρίς συνέπειες? Ότι οι τερματοφύλακες δε βλέπονται? Παλιοί και νέοι.

Ότι η ομάδα πήγε να παίξει προκριματικούς με ρόστερ που σέρνεται? Προετοιμάστηκαν υποτίθεται για πότε? για τον Δεκέμβριο που θα έχουμε χάσει όλους τους στόχους?

Α, ρε μπάρμπα κάτι ήξερες. Στο κρισιμότερο σημείο την κοπάνησες.