Η οπαδική οικογένεια της ΑΕΚ αποχαιρετά τον Μιχάλη από τους Αμπελόκηπους
Άλλο ένα σκληρό αντίο για την οικογένεια της ΑΕΚ μέσα σε λίγες μέρες. Ο Μιχάλης από τους Αμπελόκηπους ήταν ένας από τους μικρούς ήρωες της δικής μας γενιάς, στα δύσκολα χρόνια της 10ετίας του ’80. Στα χρόνια που η Original έδινε συνεχείς μάχες για να σταθεί στα πόδια της και να επιβιώσει σαν άγριο λουλούδι που φύτρωσε σε βράχο, ο Μάικ ήταν πάντα εκεί. Σε όλες αυτές τις μάχες, μικρές ή μεγάλες ήταν μπροστάρης. Παντού και πάντα.
Από την αποστολή αυτοκτονίας στις Σέρρες μετά τα όσα είχαν προηγηθεί στον τελικό του ΟΑΚΑ το ’83, στα δύο πούλμαν του Καυτανζόγλειου που πήγαν χωρίς συνοδεία και στάθηκαν απέναντι σε 40 χιλιάδες Αρειανούς, στους 21 της Τούμπας, στα 12 άτομα του Χαριλάου και στους 4 (!) του απόρθητου τότε κλειστού της Νίκαιας του Παναγιώτη Γιαννάκη. Το πρώτο Δωματιάκι της Ζωναρά, τα ξενύχτια στην Πλατεία Βικτωρίας περιμένοντας τα πούλμαν, το ξελαρύγγιασμα στη Σκεπαστή, οι μοναξιές στο Βόλεϊ στη Λεόντειο και το έπος στα Τέμπη. Ρέντης, Παπαστράτειο, Μοσχάτο, Καλαμαριά, Σέρρες. Με κάθε τρόπο και κάθε θυσία, με τρένα, κτελ και λεωφορεία φτάνει να είναι κοντά στην ΑΕΚ. Φτάνει να υπάρχει ένα κιτρινόμαυρο κασκόλ να ανεμίζει στις εξέδρες.
Σε εκδρομές με χιλιάδες λαό, ως τις μετρημένες στα δάχτυλα παρέες με τους πιο παρακμιακούς τύπους. Αυτές οι παρέες ήταν η ζωή του, απολάμβανε να βρίσκεται να βρίσκεται μαζί τους , να αναλύει τους χαρακτήρες και τις συμπεριφορές τους και μετά να τα διηγείται με θαυμασμό. Πάντα τους περιέθαλπε και τους βοηθούσε αυτούς τους τύπους, ήταν σαν μεγάλος αδερφός τους.
Όταν η οικογένεια γιγαντώθηκε και όλα πήραν το δρόμο τους, χάθηκε αθόρυβα μέσα στο πλήθος, αλλά όσοι τον γνωρίσαμε ξέρουμε καλά πως ο Μιχάλης ήταν ένας από τους δεκάδες αφανείς ήρωες που η ΑΕΚ τους χρωστάει πάρα πολλά, χωρίς καν να γνωρίζει την ύπαρξή τους. Όλη η γενιά μας επίσης του οφείλει πολλά, γιατί από αυτόν μάθαμε, βρήκαμε έμπνευση και πήραμε κουράγιο. Και όσοι τον ήξεραν τον σέβονταν απεριόριστα. Θα βρει πολλά από τα φιλαράκια του εκεί πάνω είναι σίγουρο. Γιατί οι περισσότεροι από εκείνες τις παρέες της παρακμής και της αυτοκτονικής αγάπης είναι ήδη εκεί και περιμένουν το Μιχάλη τους. Για να μπει μπροστά και να τους καθοδηγήσει…
Πηγή: Final Whistle – AEK Shirts & Memorabilia
