Κορυφαίος ο Ελίασον, αλλά που είναι το μέταλλο, που είναι το παιχνίδι σου;

Η ΑΕΚ κατέβηκε με μια ακατανόητη ενδεκάδα εφόσον ήθελε να πάρει το παιχνίδι. Παρ΄όλα αυτά, κατόρθωσε να προηγηθεί σχετικά γρήγορα και να δείξει ότι ήταν το αφεντικό του αγώνα. Πολλά χρόνια βλέπω αυτά τα παιχνίδια, δεν θυμάμαι άλλη φορά να έχω δει τόσο φοβισμένο αντίπαλο.

Στην ουσία η ομάδα μας έκανε ό,τι ήθελε στο γήπεδο. Ανεβοκατέβαζε τον ρυθμό κι είχε την ευκαιρία, αφού προηγήθηκε, να βρει κι άλλους χώρους για να κλειδώσει το παιχνίδι. Κύριος εκφραστής ήταν ο καταπληκτικός Ελίασον καθώς και το κέντρο, που δεν είχε πρόβλημα να κόβει και να επιτίθεται.

Είχαμε όμως και μία ατυχία. Πρώτον ότι ο Γκαρσία ήταν ανύπαρκτος απέναντι σε ένα μπακ επαρχιακής ομάδας της Ελλάδας και δεύτερον διότι μέσα στο παιχνίδι υπήρχε ο Μάνταλος. Θα ήταν με διαφορά οι χειρότεροι παίκτες της ομάδας, αν δεν έτρεχε να καλύψει το κενό τους ο Θεός του Μελισσανίδη, ο Μουκουντί. Δύο παιδικά λάθη σε φάσεις που δεν είχαν καμία δυσκολία, και να η ΑΕΚ να χάνει και να κυνηγάει.

Να τα βάλεις με τον παίκτη; Να τα βάλεις με τον προπονητή; Να μην ξέρεις με ποιον να τα βάλεις. Αλλά να ξέρεις ξανά ότι θα πρέπει να φτύσεις αίμα για να γυρίσεις ένα παιχνίδι που ήταν με το καλημέρα δικό σου. Σχεδόν δεν γέμισε η λεωφόρος. Και να κοιτάς τον πάγκο και να βλέπεις σοβαρές αλλαγές. Και να λες, κάτι θα προκύψει και θα γυρίσει το παιχνίδι. Εκτός αν χτυπήσει κανά μπακ, και να μην έχεις αλλαγές. Τι να πεις….

Να χτυπιέσαι για την εξέλιξη, την ώρα που έβλεπες ότι ο ΠΑΟ αφού έκανε μια ανέλπιστη ανατροπή, γύρισε πίσω για να μην φάει κι άλλο. Και να πηγαίνει αυτός σε αντεπιθέσεις την ώρα που τον είχες ρίξει στο κρεβάτι. Θα μου πεις, ήξερε ο Αλμέιδα για τα λάθη του Μουκουντί; Βρήκαμε τον αποδιοπομπαίο τράγο; Όχι δεν ήξερε. Αλλά σίγουρα ξέρει ότι δεν γίνεται ο Πινέδα κι ο Λιούμπισιτς νάναι έξω και να παίζει ο Μάνταλος. Έλεος δηλαδή κάπου με τους θεούς του Μελισσανίδη.

Κατά τα άλλα, σε επίπεδο life style, το πρώτο μέρος καλό σε ρυθμό και σε θέαμα, αλλά για τους ουδέτερους. Όχι για εμάς, που ναι έχουμε απαιτήσεις.

Και μετά ήρθε το δεύτερο μέρος. Που συνέχισε να παίζει το πουλί του ο Αλμέιδα. Ήθελε άλλα δέκα λεπτά για να κάνει λάθος, μέχρι να διαγνώσει το πρόβλημα. Ποιο ήταν το πρόβλημα; Πώς να σπάσει μια μαζική άμυνα με όλο το γήπεδο δικό του; Μεγάλο πρόβλημα για τον προφήτη. Που την ώρα που πήρε κι όλο το γήπεδο, με τον Αθανασιάδη να παίζει σχεδόν στο κέντρο, να μην ξέρει τι να κάνει. Τακτικά, ποδοσφαιρικά και ορθολογιστικά.

Μια ΑΕΚ απαράδεκτη. Μια ΑΕΚ βιαστική κι αδούλευτη. Με αντίπαλο, μια ομάδα της πλάκας. Και κυριολεκτώ. Δεν είχε τίποτα να φοβηθεί από την επαρχιακή ομάδα του Τερίμ, κι όμως αυτή φοβόταν. Τι; Πού να ξέρω; Αυτό που ξέρω είναι ότι ξεκίνησε τις γιόμες, τις οποίες τις συνέχισε με εντελώς λάθος αλλαγές – ξέρουμε πολλές ομάδες που παίζουν χωρίς αμυντικό χαφ ή βάζουν βετεράνους μέσα τύπου Μάνταλου, Αραούχο ή Γκατσίνοβιτς -την ώρα μάλιστα που ο ψηλός Γκαρσία ήταν έξω κι ήταν μέσα ο Πόνσε;

Και η στατιστική δεν λέει τίποτα. Διότι η ΑΕΚ δεν έκανε ούτε μία τελική, με εξαίρεση ένα φάουλ του Γκατσίνοβιτς. Τι να τα κάνω τα κόρνερ και την κατοχή της μπάλας, που ήταν απλά μια φλυαρία γκόμενας που δεν ήθελε να γ####. Και να βλέπεις ότι η ΑΕΚ δεν ήθελε – όχι δεν μπορούσε – να πνίξει το κουνέλι. Που είχε κλειστεί στην περιοχή του και κράταγε ό,τι μπορούσε με νύχια και με δόντια. Με τον επαρχιώτη σέντερ μπακ και με ηρωικές αποκρούσεις στις τυφλές επιθέσεις της ΑΕΚ, όταν δεν έπαιζε παράλληλο ποδόσφαιρο. Κι όταν δεν ήξερε πώς να επιτεθεί. Κι όταν νόμιζε ότι κινδυνεύει ενώ απέναντι του είχε μια αργεντίνικη ορντινάτσα, μια απλή νούλα.

Διότι πράγματι πληγώθηκε αγωνιστικά και ψυχολογικά από τον θεό του Μελισσανίδη. Εκεί μένεις; Πού είναι το μέταλλο σου; Πού είναι το παιχνίδι σου όταν ο άλλος παίζει μέσα στην περιοχή του; Πρέπει να σου δίνει χώρους για να κάνεις κάτι; Χωρίς χώρους δεν έχεις παίκτες; Αυτόν τον έρημο τον Λιούμπισιτς γιατί τον πήρες; Για να τον εκθέσεις μόνο του μεθαύριο; Όταν έχεις κατοχή μπάλας, δεν ξέρεις τι να την κάνεις;

Σήμερα, και μόνο για σήμερα, άντε γ@@@@Αλμέιδα. Δεν υπάρχει άλλος φταίχτης. Άντε να βάλω και τον Μάνταλο δίπλα, αλλά με αυτόν μόνο οι ανάπηροι ασχολούνται κι έχουν απαιτήσεις. Μαλάκα πήρε κάρτα το νούμερο στον πάγκο. Εκεί έβγαλε πάθος….

Άι στο διάολο ηλίθιοι.

Yγ1. Μέχρι τέλος κορυφαίος ο Ελίασον, που τον άλλαξε και θέση ο προφήτης.

Υγ2. Είμαι πολύ χαρούμενος για τον Αθανασιάδη, με ό,τι κι αν σημαίνει αυτό….