Το καμπανάκι ήχησε στο πρώτο παιχνίδι
Η ΑΕΚ πραγματοποίησε τη δεύτερη χειρότερή της εμφάνιση της σεζόν στο πρώτο παιχνίδι των δύο αναμετρήσεων με τον Άρη στη Νέα Φιλαδέλφεια. Ουσιαστικά δεν… κατέβηκε στο γήπεδο, ίσως γιατί είχε το μυαλό της στο αθηναϊκό ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, ίσως γιατί μπλοκαρίστηκε από τον ίδιο της τον εαυτό, ίσως και από τον αντίπαλο. Το καμπανάκι ήχησε εκεί, αλλά κανείς δεν το άκουσε.
Ώσπου φτάσαμε στο χθες. Η ΑΕΚ παρουσιάστηκε σαφώς καλύτερη από το πρώτο ματς της “Αγιά Σοφιάς” αλλά όχι με τέτοια εμφάνιση για να τελειώσει τον αντίπαλο. Η περσινή ΑΕΚ θα το είχε κάνει, αλλά αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Το παρών χθες έδειχνε ότι ο Βίντα είχε πάρει κρυφό ρόλο επιθετικού στο πρώτο ημίχρονο, έστειλε την μπάλα στα δίχτυα, το γκολ του ακυρώθηκε σωστά, ενώ είχε άλλες δύο ακόμα μεγάλες ευκαιρίες για να μας βάλει σε θέση οδηγού. Η μπάλα όμως δεν μας έκανε το χατήρι. Παρόλα αυτά καταφέραμε να σκοράρουμε στα τελειώματα του πρώτου ημιχρόνου με τον κακό της φετινή σεζόν Γκατσίνοβιτς.
Στο δεύτερο ημίχρονο εκεί που περιμέναμε να διορθωθούν κάποια πράγματα, δεν διορθώθηκαν και μοιραία ήρθε το γκολ από έναν παίκτη που θα γούσταρα να δω στα δικά μας κιτρινόμαυρα χρώματα. Τον Λορέν Μορόν. Τη μόνιμη πηγή κινδύνου του Άρη. Δύο φορές ξέφυγε από την άμυνά μας κι έκανε τη ζημιά. Την πρώτη του ακυρώθηκε σωστά το γκολ (στο πρώτο ημίχρονο), τη δεύτερη σωστά μέτρησε. Τα πράγματα λοιπόν που δεν διορθώθηκαν στις αρχές του δευτέρου μέρους, διορθώθηκαν κατά την πορεία του αγώνα αλλά αυτοί που μπήκαν δείχνουν ότι είναι πολύ πίσω αγωνιστικά σε σχέση με αυτούς που ξεκίνησαν τον αγώνα. Και αναφέρομαι σε Πισάρο, Αραούχο, Πόνσε και Φαν Φέερτ. Η είσοδος του Φερνάντες αναστάτωσε κάπως την αντίπαλη άμυνα αλλά χωρίς πολλά πράγματα.
Οι ανησυχίες του κόσμου όσο περνούσαν τα λεπτά έκαναν την εμφάνισή τους, βγήκαν προφητικές κι έβλεπες ότι το κακό ερχόταν. Και ήρθε. Παράταση χωρίς γκολ και διαδικασία των πέναλτι. Εκεί όπου ο Αθανασιάδης έπεφτε από την άλλη μεριά από εκεί που πήγαινε η μπάλα και ο Κουέστα… ξεχρέωσε την γκάφα που είχε κάνει το 2021 με τον… φτου και βγαίνω Μπουχαλάκη. Και κάπως έτσι ήρθε ο αποκλεισμός με την ΑΕΚ να μένει εκτός Ευρώπης και εκτός Κυπέλλου στον εορτασμό των 100 χρόνων ιστορίας της. Και να έχει μείνει με ένα και μοναδικό στόχο που είναι το πρωτάθλημα. Και φυσικά να μην έχει ενισχυθεί στο μεταγραφικό χειμερινό παζάρι. Και να σου δίνει την αίσθηση ότι δεν θα ενισχυθεί γιατί δεν βλέπουμε και καμία κινητικότητα. Τώρα θα μου πείτε τι ρόλο παίζουν Άλβες, Κονέ και Κουχάρσκι αυτό είναι αλλουνού παπά ευάγγελιο. Ας βγει η χρονιά και με το καλό να είμαστε πρωταθλητές και θα τα συζητήσουμε όλα.
Για τη διαιτησία τι να πω. Αν δεν έχει δικά σου ΜΜΕ με @@ και απλά που και που πετάς καμία πέτρα ή σφυράς κλέφτικα για να βγει η κοπελιά στο παραθύρι έτσι θα πάει η κατάσταση. Θα ακούμε για την ΑΕΚ που σπρώχνεται από τη διαιτησία, θα ακούμε το κλάμα των πράσινων και των κόκκινων και η ζωή θα συνεχίζεται. Πάντως VAR και Νταμπάνοβιτς δεν έδωσαν το πεντακάθαρο πέναλτι στο 105′ στο χέρι του Ρόουζ αλλά ξέχασα… Η ΑΕΚ σπρώχνεται…
Η ΑΕΚ θέλει ενίσχυση. Θέλει βοήθεια από τη διοίκηση με προσθήκες που θα δώσουν αισιοδοξία, ελπίδα αλλά και φρεσκάδα για να έρθει ακόμα ένα πρωτάθλημα στη Νέα Φιλαδέλφεια.
