Σ.Φ. ΑΕΚ Αθηνών: Όσο ζω, ΑΕΚ σ’ αγαπώ! Καλό ταξίδι Χρόνη!
Όσο ζω ΑΕΚ σέ αγαπώ…
Μία φωτογραφία κοντά στα 30 χρόνια πίσω, κάποιοι δεν είναι εδώ κοντά μας αλλά δεν έχουνε ξεχαστεί ποτέ.
Μια παρέα πού κρατάει ακόμα, άλλοι με άσπρα μαλλιά ή χωρίς, άλλοι παντρεμένοι με παιδιά άλλοι χωρίς, κάποιοι με εγγόνια αλλά μεσα σέ αυτό το πέρασμα τού χρόνου η φλόγα για την αγάπη μας για την ΑΕΚ από παιδιά δεν έσβησε ποτέ και ήταν ό φάρος πού μας κράταγε όλα αυτά τα χρόνια μαζί.
Τά χαστούκια τής ζωής πολλά και από νωρίς με πρώτο τό Γιάννη πού αποφάσισε ένα βράδυ νά μας τή κάνει έτσι στά καλά καθούμενα. Μετά ακολούθησε ίσως το μεγαλύτερο πλήγμα αυτής της παρέας με τό χαμό τού Αποστόλη (Τόλης) πού εκεί όλοι μας χάσαμε το κόσμο κάτω από τά πόδια μας. Πέρασαν χρόνια και αυτή ή παρέα κράταγε ακόμα με ανυπομονησία για ένα νέο γήπεδο.
Μία μέρα όμως ο χάρος αποφάσισε να επισκεφτεί πάλι αυτή την παρέα και αποφάσισε στην ζαριά πού έριξε νά μας πάρει τό Κώστα πού πάλεψε με την ανίατη ασθένεια αλλά δεν άντεξε. Πάλι μεγάλο τό πλήγμα καθώς άφησε πίσω ένα παλικάρι και μία γυναίκα σέ δύσκολες εποχές. Για άλλη μία φορά σταθήκαμε όρθιοι, παλέψαμε, βρεθήκαμε στά γήπεδα, φωνάξαμε ΑΕΚ και επιτέλους έφτασε εκείνη ή στιγμή πού όλοι περιμέναμε. Δεν ήταν ψέμα, τό γήπεδο έγινε, ήμασταν πάλι εκεί στο ίδιο μέρος πού όλοι νοσταλγουσαμε. Τό όνειρο όμως δεν κράτησε πολύ. Κάπου εκεί στο τέλος του παιχνιδιού με τό βαζελο χτυπάει το τηλέφωνο και ακούμε για τό Γιώργο (τυρόπιτα). Κάνεις μας δεν ήθελε νά τό πιστέψει. Δεν το χωράει ο νους μας για το Γιώργο. Όλο αυτό το διάστημα δύσκολο και πριν συνέλθει τό μυαλό έρχονται τά άσχημα νέα τού Χρόνη τό Σάββατο πρίν τή φιέστα καθώς όλοι ελπίζαμε σέ ένα θαύμα. Δυστυχώς δεν τά κατάφερε. Έφυγε τόσο άδικα για αυτό πού αγαπούσε όλη τού τή ζωή. Την ΑΕΚ.
Όσο ζω ΑΕΚ σέ αγαπώ, είχες γράψει στο πανί τό συγκεκριμένο και τό εννοούσες ρε μπαγασα. Δυστυχώς οι εποχές άλλαξαν, ό ρομαντισμός αντικαταστάθηκε από πολλά άλλα.
Δεν θά σέ ξεχάσουμε Χρόνη ποτέ όπως κανένα. Συλλυπητήρια στην κ.Σουλα και κουράγιο σέ αυτές τις δύσκολες στιγμές.
