Τα επόμενα παραμονεύουν…

Στην ποδοσφαιρική ΑΕΚ φαίνεται ξεκάθαρα πως το πράγμα έχει μπει σε μία σταθερή τροχιά. Σχεδόν όλα κυλάνε όπως θα θέλανε οι φίλοι της ομάδας, εκτός βέβαια από τη βαθμολογική διαφορά από την πρώτη θέση… Αλλά, για αυτό υπάρχουν σοβαρά επιχειρήματα που συντείνουν πως, προς το παρόν, δεν είναι κάτι το μη αναστρέψιμο. Αρχές Νοέμβρη του 2022, λοιπόν, και όλοι στην οικογένεια της ΑΕΚ απλά ακολουθούν τα (σχεδόν θεάρεστα…) δρώμενα που δημιουργούν οι ποδοσφαιριστές του Ματίας Αλμέιδα από αγωνιστική σε αγωνιστική. Δεν χρειάζεται να βάζουν τη δική τους σφραγίδα και να επεμβαίνουν όλοι οι άλλοι, όπως όταν τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά…

Την περασμένη Κυριακή το πρώτο μεγάλο ματς στη Νέα Φιλαδέλφεια γέμισε με πολλά ευχάριστα συναισθήματα τους απανταχού Ενωσίτες. Όσοι από τον ΠΑΟΚ, και ήταν πάρα πολλοί αυτοί…, είχαν ξεχάσει τα τελευταία τέσσερα χρόνια τι σημαίνει ΑΕΚ, πήραν μία πρώτη γεύση μίας «νέας σχέσης» που φαίνεται να διαμορφώνεται. Περισσότερο συμβατής με τη διαχρονική πορεία των δύο ομάδων. Αλλά, η ΑΕΚ για να οδηγήσει τις εξελίξεις του μέλλοντος εκεί που θέλει η ίδια, πρέπει να ακολουθεί σταθερά βήματα. Και να μην αποπροσανατολίζεται εύκολα. Η σύγχρονη ΑΕΚ δεν πρέπει να λειτουργεί ως μία πληγωμένη οντότητα που «ψάχνει εκδίκηση από όλους και από όλα». Η ΑΕΚ οφείλει να είναι σοβαρή, να σέβεται το ποδόσφαιρο και τις περιστάσεις, να δουλεύει δυνατά με πλάνο και στόχους, και όλα θα έρθουν από μόνα τους. Αν κάποιοι τα βαφτίσουν αυτά και «εκδίκηση», αυτό είναι δική τους υπόθεση. Αυτό που μετράει είναι να έρθουν. Και θα έρθουν… Μετά ας κάνει ο καθένας «τα βαφτίσια» που λαχταράει η ψυχή του…

Όμως, ακόμα και όταν όλα σου πηγαίνουν καλά, δεν μπορείς να εφησυχάζεις. Γιατί τα επόμενα παραμονεύουν… Και όσο πιο πολύ εσύ έχεις αυξήσει τον πήχη, τόσο πιο σημαντικά γίνονται αυτά τα επόμενα. Αν δεν έχεις απαιτήσεις και στόχους, απλά διεκπεραιώνεις. Στο σήμερα, η ΑΕΚ σκάβει για να κατακτήσει… Ο εκτός έδρας αγώνας με τον Αστέρα Τρίπολης είναι από εκείνους που σμιλεύουν τον πραγματικό χαρακτήρα μίας ομάδας. Είναι από εκείνους που έχουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που συχνά στο παρελθόν αλλοίωσαν τις ποδοσφαιρικές διαφορές ανάμεσα στο γηπεδούχο Αστέρα και την όποια λεγόμενη μεγάλη ομάδα. Με απλά λόγια, αν περάσεις από την Τρίπολη, ή έχεις πολύ καλή ομάδα, ή στάθηκες σε ένα συγκεκριμένο ενενηντάλεπτο τυχερός (ενδεχομένως κάποιες φορές να συνέβησαν ταυτόχρονα και οι δύο συνθήκες). Όλοι οι φίλοι της Ένωσης επιθυμούν διακαώς να έχει ήδη μπει η ομάδα σε μία εποχή που θα αρκεί να κάνει αυτά που ρεαλιστικά μπορεί, έστω και σταθμισμένα κάποιες φορές…, και το τρίποντο θα έρθει… Το σημαντικό, λοιπόν, είναι να βγάλει η ΑΕΚ το παιχνίδι της.

Βέβαια, πολλές φορές κάποιοι αστάθμητοι παράγοντες, όπως οι καιρικές συνθήκες, επιβάλλουν τους δικούς τους όρους και δεν σε αφήνουν να παίξεις αυτό που μπορείς. Σε κάθε περίπτωση, ο φετινός Αστέρας Τρίπολης δεν έχει βρει ακόμα μία αγωνιστική ισορροπία, μία σταθερότητα ικανή να τον φέρει πιο ψηλά στη βαθμολογία από τη σημερινή μέτρια δέκατη θέση. Ενδεχομένως, να μη μπορέσει να το πετύχει για καιρό ακόμα αυτό το πολυπόθητο σημείο. Όμως, αυτό δεν πρέπει να ξεγελάει κανένα (και ειδικά τον Αλμέιδα) γιατί παρόλη τη γενική εικόνα, αν τον ευνοήσουν κάποιες συγκυρίες ο Αστέρας είναι ικανός να βάλει μεγάλα εμπόδια ακόμα και στους καλύτερους του φετινού πρωταθλήματος. Ήδη ο ΠΑΟΚ και ο Ολυμπιακός δεν μπόρεσαν να τον κερδίσουν, ενώ ακόμα και ο Παναθηναϊκός τα χρειάστηκε πριν πάρει τελικά τους τρεις βαθμούς. Θέλει διάβασμα, σχέδιο, επιμονή, ίσως και τύχη…, για να φύγει η ΑΕΚ από την Τρίπολη όπως θέλει. Απλά, διαχρονικά, η τύχη χαμογελάει στους ικανούς και στους τολμηρούς. Ο Αργεντίνος τεχνικός της, πάντως, την έχει φτιάξει για να είναι ικανή και να τολμάει…

ΥΓ. Το έχουμε δει πολλάκις στο παρελθόν, πως όταν ένα σύνολο αποδίδει σωστά και καλά, αναβαθμίζει και τις μονάδες του. Στη σημερινή ποδοσφαιρική ΑΕΚ, που αποδίδει σωστό και καλό ποδόσφαιρο πολύ συχνά, πληθαίνουν ευλόγως κάθε μέρα οι δημοσιογραφικές και οπαδικές θετικές αναφορές σε άτομα του ευρύτερου συνόλου του αγωνιστικού τιμ. Αν αυτά συνεχίσουν την ίδια δουλειά, στο ίδιο πνεύμα, και με την ίδια σοβαρότητα, θα συνεχιστούν τα θετικά λόγια. Μέχρι που ενδεχομένως κάποια στιγμή να λάβουν άλλο χαρακτήρα. Περισσότερο εγκωμιαστικό… Όμως, βήμα βήμα. Την υπομονή στις προσδοκίες και την ανυπομονησία για δουλειά, τη διαθέτουν μονάχα εκείνοι οι πολύ καλοί που μπορούν να γίνουν σύντομα ξεχωριστοί…

ΥΓ1. Η ΑΕΚ (θα) παλεύει μέχρι τη διακοπή του πρωταθλήματος λόγω Μουντιάλ για να κάνει τη δουλειά που χρειάζεται σε αυτήν τη διακοπή κάτω από τις καλύτερες δυνατές συνθήκες. Έτσι ώστε στην επιστροφή να εμφανιστεί (παν)έτοιμη. Και κυρίως, πεινασμένη και ασυγκράτητη για να βγάλει στο γρασίδι το σύνολο των αρετών που θα διαθέτει τότε… Υψηλός στόχος αυτός και έχει η ομάδα να τον βιώσει αρκετά χρόνια. Αυτό και μόνο αποτελεί ακόμα ένα ισχυρό κίνητρο για όσους ήταν στην ομάδα τις προηγούμενες αγωνιστικές περιόδους της μετριότητας και της κατάθλιψης. Η ατομική εξιλέωσή τους (τείνει να) είναι όπλο για την ίδια την ΑΕΚ…

ΥΓ2. Αυτή την εξιλέωση δεν τη θέλουν μόνο οι παίκτες. Ίσως είναι και βασικός στόχος ακόμα και της κορυφής της διοικητικής πυραμίδας του «κιτρινόμαυρου» club. Αυτό αυτόματα αυξάνει τη γενικευμένη πίστη πως μάλλον τα καλύτερα είναι ήδη εδώ γύρω και έχουν αρχίσει να (εξ)απλώνονται μπροστά σε όλους, και εντός και εκτός ΑΕΚ…