Το έχει ο Αλμέιδα;
O καινούριος προπονητής της ΑΕΚ, ο Mατίας Αλμέιδα, έχει πολλά πράγματα να κάνει για να μπορέσει να δημιουργήσει μία ανταγωνιστική ΑΕΚ, έτσι όπως τη θέλουν οι φίλοι αλλά και η διοίκησή της (γιατί περιθώρια για νέα αποτυχία, πια, δεν υπάρχουν ούτε σε θεωρητικό επίπεδο…). Ο πάλαι ποτέ Αργεντίνος παικταράς καλείται και να φέρει καλό «φρέσκο αίμα» στην Ένωση, και να διώξει υλικό που δεν μπορεί να προσφέρει, αλλά και να αξιοποιήσει περιπτώσεις που στο σήμερα φαίνονται χαμένες.
Στη σεζόν που μας πέρασε πρώην παίκτες της ΑΕΚ θριάμβευσαν σε διάφορα μέτωπα του εξωτερικού, αποδεικνύοντας δύο πράγματα: αφενός τις δικές τους ατομικές δυνατότητες και αφετέρου τη μη ικανότητα τα τελευταία χρόνια της ίδιας της ΑΕΚ να τους αξιοποιήσει στο μέτρο που αναλογούσε στα προσόντα τους. Ο Μπακασέτας λατρεύεται πια στην Τουρκία και σαν πρωταθλητής, ο Γιακουμάκης έκοψε πρώτος το νήμα του σκωτσέζικου μαραθωνίου, ο Λιβάγια συχνά πυκνά μαγεύει στην Κροατία παίρνοντας και ένα Κύπελλο (θεσμό που εδώ στην Ελλάδα δεν κατάφερε να τον κάνει δικό του, παρότι προσπάθησε αρκετές φορές…), ενώ στη Μολδαβία ο Γιώργος Αθανασιάδης πήρε το νταμπλ με τη Σέριφ, αφού πρώτα είχε θαμπώσει στο UEFA Champions League. Aκόμα και ο Χρήστος Αλμπάνης, ως παίκτης του Απόλλωνα Λεμεσού, στέφθηκε πρωταθλητής, αυτός στο κυπριακό πρωτάθλημα που εδώ και πολλά χρόνια ούτε παρακατιανό είναι, ούτε αψήφιστα μπορούν να το παίρνουν οι Ελλαδίτες ποδοσφαιρόφιλοι… Οι περιπτώσεις παλιών παικτών της ΑΕΚ που διακρίνονται είναι πάρα πολλές, για να συνιστούν πια «κανόνα» και όχι «εξαίρεση»…
Μπορεί ο Γιώργος Αθανασιάδης και ο Χρήστος Αλμπάνης να αποτελέσουν στελέχη της νέας ΑΕΚ; Κάποιοι πιστεύουν ακράδαντα πως ναι, κάποιοι άλλοι ίσως να διαφωνούν ή να έχουν ενστάσεις. Τα φετινά τους πεπραγμένα κάνουν πολλούς να συνηγορήσουν πως αξίζουν μία ευκαιρία. Θα τη δώσει ο Αλμέιδα; Θα πειστεί; Θα φανεί τους επόμενους κιόλας μήνες… Θα ήταν ευτύχημα για τους «κιτρινόμαυρους» να διαθέτουν Έλληνες ικανούς να προσφέρουν σε θέσεις κομβικές όπως αυτές που καλύπτουν οι Αθανασιάδης-Αλμπάνης. Κάθε Ενωσίτης, για το καλό της ομάδας που αγαπάει, θα πρέπει να εύχεται να βγαίνουν τέτοια στοιχήματα που μόνο οφέλη έχουν, αλλά και μετριάζουν την οδύνη για τις αποτυχίες του παρελθόντος (ειδικά στο κομμάτι των διαχειρίσεων των ατομικών υπο-περιπτώσεων). Για να δούμε αν ο Αλμέιδα έχει μέσα στο ρεπερτόριό του και ένα τέτοιο στοιχείο….
