Γιατί θα ξέρω πως θα κερδίζουμε
Aυτή είναι η διαφορά μίας πολύ καλής ομάδας (όπως δεν είναι η ΑΕΚ στο σήμερα) από μία που μπορεί να κάνει δύο ή τρία καλά παιχνίδια (όπως κατά την προσωπική μου άποψη έκανε απέναντι σε ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό η ΑΕΚ).
Οι όποιες δυνατότητες υπάρχουν σήμερα στο «κιτρινόμαυρο» ποδοσφαιρικό συγκρότημα δεν πρέπει να χαθούν ή να υποτιμηθούν, αλλά να στηριχθούν με καθολική και πολύπλευρη ενίσχυση. Με παίκτες στις μεταγραφές, με επιτελικό τιμ που θα έχει επαφή με το σύγχρονο ποδόσφαιρο και με προπoνητή που σε τρεις μήνες θα έχει κερδίσει το σεβασμό του 95% των παικτών της ομάδας (δεν λέω 100% γιατί πάντα υπάρχουν παραπονούμενοι και «παράξενοι»…), θα βελτιώσει ατομικά τους περισσότερους από αυτούς και θα δώσει μία αγωνιστική ταυτότητα συγκεκριμένη που θα μπορούν να τη βλέπουν με γυμνό μάτι όλοι όσοι παρακολουθούν τα ματς της.
ΥΓ. Κάθισα να δω το ντέρμπι στο Φάληρο, χωρίς άγχος και φόβο. Αλλά, με γνώση… Με ρώτησε το απόγευμα φίλος ΑΕΚτζής ταξιτζής τι βλέπω και του είχα πει πάνω κάτω πως «θα παίξουμε καλά, αλλά το πιθανότερο είναι πως κάτι θα γίνει και θα χάσουμε»… Θέλω και του χρόνου να μην έχω άγχος γιατί θα ξέρω πως θα κερδίζουμε, ακόμα και όταν δεν θα παίζουμε και τόσο καλά…
ΥΓ1. Βλέποντας την εικόνα του Ολυμπιακού και του ΠΑΟΚ στα φετινά ντέρμπι με την ΑΕΚ τείνω να πω με μεγάλη πίκρα πως φέτος δεν χάσαμε απλά χρόνο από το βασικό καθήκον να γίνει η ομάδα πάλι πολύ καλή, αλλά και μία μεγάλη ευκαιρία να προσθέσει ο σύλλογος στην τροπαιοθήκη του και κανένα τρόπαιο… Η ΑΕΚ φέτος μόνη της υποθήκευσε την προσπάθειά τους. Ας ελπίσουμε πως δεν υποθήκευσε ταυτόχρονα και το μέλλον της, ναρκοθετώντας τον επόμενο 1.5 χρόνο…
ΥΓ2. Αργύρης Γιαννίκης (στις δηλώσεις του μετά το 1-0 του Φαλήρου): «Η ΑΕΚ ήταν είναι και θα είναι μεγάλη ομάδα, αλλά τα τελευταία χρόνια δεν παίρνει αυτό που της αξίζει». Σωστά. Αλλά, το μυστικό είναι στο γιατί. Και αυτό θα το βρούμε μάλλον στο κατά πόσο ο σύλλογος τηρεί ή όχι βασικές ποδοσφαιρικές (αγωνιστικές και μη) προδιαγραφές του σύγχρονου περιεχομένου του αθλήματος. Oι δικές του (σ.σ. του Γιαννίκη) ελλείψεις και μονομέρειες στοίχισαν, αποδεικνύοντας για πολλοστή φορά πως η θεωρία μονάχα στην πράξη και σε εύλογο χρονικό διάστημα μαθαίνει τα τρωτά της…
Πηγή: AEKextra.blogspot.com
