Φερνάντο Νάβας: Μακάρι να δω την ΑΕΚ στην Αγιά Σοφιά, με τον Τσιάρτα είχαμε… τηλεπάθεια

Στις αρχές της νέας χιλιετίας, μερικές στιγμές ποδοσφαιρικής μαγείας ή αγνής τρέλας ήταν αρκετές για να δονείται το Νίκος Γκούμας στους ρυθμούς ενός αγαπημένου συνθήματος, άλλων δεκαετιών: «ΑΕΚ, χαίτη, αλητεία σκέτη!»

Σύνθημα που έβρισκε πλήρη εφαρμογή στο πρόσωπο ενός 23χρονου Αργεντίνου: του Φερνάντο Νάβας! Τι κι αν η σχέση του με την ΑΕΚ κράτησε ουσιαστικά, λίγο περισσότερο έναν χρόνο; Αποδείχθηκε «έρωτας» με την πρώτη ματιά!

Ο «ροκ σταρ» που άφησε το Μπομπονέρα το καλοκαίρι του 2000 για να έρθει στη Νέα Φιλαδέλφεια, «σβήνει» τα 45α κεράκια του και μέσω του BN Sports, κάνει ένα flashback στους ανθρώπους και τις στιγμές που σημάδεψαν την καριέρα του.

Από τη συνύπαρξη με τον Ντιέγκο Μαραντόνα στην Μπόκα Τζούνιορς, έως την τρέλα του Λεβερκούζεν και το… σκορ με τον Ολυμπιακό!

«Θυμάμαι σαν τώρα εκείνο το παιχνίδι με τη Ροζάριο Σεντράλ. Μόλις μπήκαμε στα αποδυτήρια ήρθαν και μου είπαν πως υπήρχαν άνθρωποι της ΑΕΚ που με παρακολουθούσαν και τους άρεσα. Κάπως έτσι ξεκίνησε αυτός ο μεγάλος έρωτας. Ακούγεται τετριμμένο, αλλά πράγματι μου ήταν πολύ εύκολο να έρθω στην Ελλάδα. Από την πρώτη στιγμή, είχα ενθουσιαστεί από αυτήν την ιδέα».

Καθώς φαίνεται, ο Φερνάντο Νάβας έγινε κάτοικος Νέας Φιλαδέλφειας το καλοκαίρι του 2000 έχοντας την καλύτερη δυνατή διάθεση, τις καλύτερες προθέσεις. Άλλωστε, παρότι εγκατέλειψε το Μπομπονέρα, βρήκε μία έδρα που συνέχισε να τον εμπνέει, όπως αναφέρει.

«Τα πάντα μου φαίνονταν γνώριμα. Ο κόσμος, οι σημαίες, τα συνθήματα. Θυμάμαι τον τρελό θόρυβο από την κερκίδα. Ρωτούσα τι ακριβώς τραγουδά ο κόσμος, ενώ απολάμβανα κάθε λεπτό που άκουγα να φωνάζουν το όνομά μου. Ωστόσο, το αγαπημένο μου σημείο ήταν η στιγμή που έπαιζε ο ύμνος της ΑΕΚ στα ηχεία. Τι απόλαυση…»

Η έλευσή του μπορεί να μην «γκρέμισε» το αεροδρόμιο, αλλά ήρθε πλήρεις από παραστάσεις. Άλλωστε, κόστισε περίπου ένα εκατ. ευρώ, με τα σημερινά δεδομένα. Συμπαίκτης με τον Ρικέλμε, τον Σάμουελ, τον Μπουρντίσο, μία φουρνιά γεμάτη ταλέντο, που έφτασε την Μπόκα Τζούνιορς μέχρι την κατάκτηση του Copa Libertadores το 2000, λίγες μέρες πριν φορέσει τα «κιτρινόμαυρα». Πάνω από τους προαναφερθέντες, όμως, αλλά και κάθε συμπαίκτη που είχε ποτέ, τοποθετείται άλλος.

«Όταν πρωτοσυνάντησα τον Μαραντόνα αυτός τελείωνε την καριέρα του κι εγώ ξεκινούσα. Ωστόσο, πάντα φερόταν με τον καλύτερο τρόπο στους νέους. Έχω τις καλύτερες αναμνήσεις. Όσον αφορά το παιχνίδι του, τι να πει κανείς; Στην προπόνηση τον κοιτούσα και χάζευα! Ήταν απίστευτος. Μία πραγματική ιδιοφυΐα!

Ο Ντιέγκο ήταν μία κατηγορία μόνος του, αλλά και στην ΑΕΚ είχα εξαιρετικούς συμπαίκτες. Δεν διαλέγω έναν, γιατί θα ήταν άδικο, ωστόσο, είχα μία πιο στενή σχέση με τον Βασίλη Τσιάρτα. Έπαιξαν και τα ισπανικά τον ρόλο τους στο να έρθουμε πιο κοντά. Από όλους, όμως, έχω κρατήσει τις καλύτερες αναμνήσεις. Μακάρι να ξαναβρεθούμε».

Η εξαιρετική σχέση του Φερνάντο Νάβας με τον Βασίλη Τσιάρτα, μάλλον ευθύνεται και για ένα από τα πιο όμορφα γκολ της ΑΕΚ στην Ευρώπη.

«Αυτό το γκολ… Πανέμορφο και πολύ σημαντικό. Εκτός έδρας, κόντρα σε έναν εξαιρετικό αντίπαλο, σε ευρωπαϊκό ματς. Είχα αντιγράψει κάποιες κινήσεις του Ντιέγκο, αλλά υπήρχε και ο Βασίλης, με τον οποίο ήταν σαν να έχουμε τηλεπάθεια. Απίστευτος τεχνίτης, πολύ ολοκληρωμένος ποδοσφαιριστής. Σε έβρισκε όπου ήθελες. Απόλαυσα κάθε λεπτό που έπαιξα μαζί του.

Τι αναμνήσεις, τι συναισθήματα. Όπως και ο πανηγυρισμός με τον Ντέμη Νικολαΐδη μετά. Φοβερή φωτογραφία, απίστευτη λήψη! Δεν βγαίνει από το μυαλό μου αυτή η εικόνα κι ας έχουν περάσει τόσα χρόνια!

Κρίμα πραγματικά. Δεν έπαιζα αρκετά τη δεύτερη χρονιά και ίσως πήρα μία βιαστική απόφαση. Αργότερα, γύρισα στην Ελλάδα για τον Πανιώνιο και παρότι πάντα ήθελα να γυρίσω στην ΑΕΚ, κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Κρατάω όσα όμορφα έζησα».

Η παρουσία του στα ελληνικά γήπεδα αποδείχθηκε σύντομη, ωστόσο, το γεγονός πως 16 χρόνια μετά την τελευταία του εμφάνιση σε αυτά, ακόμη συζητιέται αποδεικνύει πως άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του. Η επαφή του με την μπάλα, όμως, δεν είναι ο μόνος λόγος.

«Εκείνο το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό ε; Πολύ δύσκολο ματς. Είχα νευριάσει σε απίστευτο βαθμό με τον διαιτητή και όταν με απέβαλε δεν μπορούσα να συγκρατηθώ. Υπήρχε τεράστιο αίσθημα αδικίας μέσα μας. Ήμουν νέος, έβραζε το αίμα μου και έκανα αυτές τις χειρονομίες. Δεν νομίζω πως μετανιώνω, γιατί ξέρω πως ο κόσμος ταυτίστηκε μαζί μου».

Είναι αλήθεια πως λάτρεψε τον κόσμο της ΑΕΚ και λατρεύτηκε από αυτόν. Σε κάθε ευκαιρία φροντίζει, άλλωστε, να ανταποδίδει την αγάπη την οποία δέχεται.

Πρόσφατα μάλιστα, πόσταρε στον λογαριασμό του στο Instagram έναν φίλο της «Ένωσης», που τριγυρνούσε στην Αγιά Σοφιά με τη φανέλα του και τον αριθμό 33 στην πλάτη, γεγονός που έδωσε την τέλεια… πάσα στον Φερνάντο Νάβας, για να δώσει έναν ιδανικό επίλογο!

«Έχουν περάσει 20 χρόνια, αλλά ακόμη δέχομαι φωτογραφίες και βίντεο από τον κόσμο. Με εντυπωσίασε η φωτογραφία του συγκεκριμένου παιδιού και την ανέβασα κι εγώ! Έδειχνε πανέμορφη η φανέλα μου μέσα στο νέο στάδιο! Ελπίζω να μπορέσω να το επισκεφτώ και γιατί όχι, να συναντήσω τους παλιούς μου συμπαίκτες.

Ελπίζω να έρθουν έτσι τα πράγματα και να τα καταφέρω. Είτε συμβεί αυτό άμεσα, είτε όχι, θέλω να ευχαριστήσω τον κόσμο της ΑΕΚ. Από την πρώτη ημέρα μου συμπεριφέρθηκαν με τον καλύτερο τρόπο.

Μακάρι να ξαναβρεθούμε φίλοι μου! Θα έχω για πάντα στην καρδιά μου εσάς και την ΑΕΚ!»

Πηγή: bnsports.gr