ΣΚΕΨΕΙΣ

Η εξήγηση που βρίσκω στην επιλογή Γιαννίκη

Συνήθως είμαι γκρινιάρης και πολύ απαιτητικός στις επιλογές που κάνει η ΑΕΚ. Ειδικά όταν πρόκειται για ποδοσφαιριστές σε κομβικές θέσεις, αλλά και όταν πρόκειται για την τεχνική της ηγεσία. Φυσικά θα υπάρξουν και εσφαλμένες εκτιμήσεις, όχι ως προς την αξία των ανθρώπων ειδικά για τον πάγκο, αλλά του κατά πόσο κουμπώνουν.

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΚΩΣΤΑΣ ΜΙΑΟΥΛΗΣ

Για να ξεκινήσω λοιπόν από τον προηγούμενο και να πάω στον επόμενο, για τον Μιλόγεβιτς αυτό που θα καταγράψω, είναι ότι προϊόντος του χρόνου και ειδικά όταν μπήκαμε στην ώρα της δράσης πιο τακτικά, μετά τον αποκλεισμό από την Βελέζ, είναι πως είδα έναν άνθρωπο πολύ αγχωμένο. Αυτό είναι πασίδηλο και νομίζω πως το παραδέχονται όλοι. Δεν υπήρξε κάποια στιγμή που να πιέστηκε παραπάνω από τον Τύπο ή να κρεμάστηκε στα μανταλάκια. Παρότι ειδικά ο αποκλεισμός από την Βελέζ Μόσταρ ήταν ένα δυνατό χτύπημα που θα μπορούσε να τον οδηγήσει από νωρίς στην έξοδο.

Την ώρα που μιλάμε ο Μιλόγεβιτς βρίσκεται πολύ κοντά στην Αλ Ετιφάκ. Σίγουρα ο Σέρβος είχε αντιληφθεί πως το κλίμα δεν τον σήκωνε πολύ, ή μάλλον αυτός για να είμαστε απόλυτα ακριβείς και δίκαιοι δεν μπόρεσε να μπει στο κλίμα της ομάδας. Ένας άνθρωπος μονίμως αγχωμένος, με αποκορύφωμα η χαρακτηριστική του εικόνα από τα πλάνα στην αναμέτρηση της Τούμπας. Θεωρώ πως οι δύο πλευρές το έβλεπαν το έργο από…μακριά πως αυτή η συνεργασία δεν πρόκειται να μακροημερεύσει, οπότε θεωρώ σωστή την απόφαση και των δυο πλευρών για διαζύγιο.

Πάμε τώρα στην επιλογή του Γιαννίκη, που χρονολογείται από όταν ακόμα βρισκόταν ο Καρέρα στην έξοδο. Μπορεί να προτιμήθηκε εκείνη την εποχή ο Χιμένεθ, μιας και ο Γιαννίκης βρισκόταν στον ΠΑΣ, αλλά οι δύο πλευρές κατά πως λέει το ρεπορτάζ, δεν έπαψαν ποτέ να είναι σε επαφή. Μετά το ναυάγιο με τον Ρεμπρόφ το καλοκαίρι, υπό την έννοια πως η ΑΕΚ δεν πήγε στον Ουκρανό τεχνικό που ήταν ο πρώτος της στόχος, οι άνθρωποι της Ένωσης,ήταν ανάμεσα στον Μιλόγεβιτς και τον Γιαννίκη. Ο λόγος που προτιμήθηκε ο Σέρβος, πιθανώς ήταν η εμπειρία, αλλά έπαιξε ρόλο και το γεγονός πως σαφώς στην ομάδα σκέφτηκαν πως το κοινό του συλλόγου, δεν θα ψηνόταν με την επιλογή του Γιαννίκη. Πιθανότατα δε, μετά από τόσο κακή αγωνιστικά χρονιά, υπολόγιζαν πως η πρόσληψη του Ελληνογερμανού τεχνικού, θα έφερνε ακόμα περισσότερη γκρίνια. Ο Γιαννίκης πάντως έχω την αίσθηση πως ποτέ δεν έπαψε να περιμένει την ΑΕΚ.

Σαν λάτρης της γερμανικής φιλοσοφίας στο ποδόσφαιρο, δεν θα μπορούσα παρά να έχω θετική άποψη για την πρόσληψη ενός εκπροσώπου αυτής της σχολής και κυριολεκτικά και μεταφορικά. Η ΑΕΚ αυτή τη στιγμή πάσχει πάρα πολύ, έναντι των αντιπάλων της,  το αθλητικό κομμάτι. Μπορεί να υπάρχουν πολλοί και καλοί παίκτες στο ρόστερ μετά το φετινό καλοκαίρι, αλλά υπάρχει ένα δεδομένο πρόβλημα. Το εντοπίζω στη μεσαία γραμμή και ειδικά στο κομμάτι των ποδοσφαιριστών που είναι επιφορτισμένοι να καλύπτουν χώρους. Αλλά και η γενικότερη συμπεριφορά των παικτών της ΑΕΚ, την ώρα των αγώνων μέσα στο γήπεδο, δεν είναι η ενδεδειγμένη. Μια ομάδα που μπορεί να είναι καλύτερη φέτος από τη μέση και μπροστά με βάση τους ποδοσφαιριστές που πήρε, αλλά τακτικά ακόμα στο μεσοαμυντικό κομμάτι, δείχνει να ψάχνεται. Αυτό συμβαίνει γιατί οι τρεις ποδοσφαιριστές της, που είναι επιφορτισμένοι με το να καλύπτουν χώρους, έχουν θέματα. Ο Σιμόες επέστρεψε τώρα, ο Γαλανόπουλος ταλαιπωρείται και χειρουργήθηκε και ο Σιμάνσκι έχει και αστάθεια στην απόδοση του, αλλά και τραυματισμούς. Το αποτέλεσμα είναι ένας Λε Ταλέκ να πρέπει να κάνει μια δουλειά, που ναι μεν θα μπορούσε να την κάνει με ομάδες που παίζουν κυρίως στο δικό τους μισό, αλλά όχι με ομάδα που θα πρέπει να κάνει εκείνη παιχνίδι.

Οι αποστάσεις είναι τέτοιες στα ματς που είναι λογικό και οι αντίπαλοι ως τώρα να έχουν βγάλει φάσεις. Ακριβώς επειδή οι χώροι που ο Λε Ταλέκ είναι επιφορτισμένος να ελέγχει είναι μεγαλύτεροι, δεν είναι εκείνος ο παίκτης που θα μπορέσει να κάνει αυτή τη δουλειά. Επιπλέον και στο κατέβασμα της μπάλας από τα σέντερ μπακ, θεωρώ πως υπάρχει θέμα, όπου δεν έχει ασφάλεια. Το ευρύτερο κενό των αλληλοκαλύψεων ακόμα και όταν η ΑΕΚ θα πάει να πρεσάρει ψηλά, είναι ένας τομέας που ο Γιαννίκης θεωρώ πως θα κάνει δουλειά. Όπως βέβαια και ο ξεκάθαρος καταμερισμός ρόλων των παικτών.