Η ταβέρνα στα Σπάτα
Όπως και να το δεις, μια ταβέρνα έγινε χθες στα Σπάτα. Ούτε συνέντευξη τύπου με ανοιχτές κάμερες, ούτε ερωτήσεις από δημοσιογράφους ανεξάρτητων μέσων.
Μαζεύτηκε χονδρικά η δημοσιογραφική αυλή του Μελισσανίδη κι έγινε ένα συμπόσιο καφενειακό επί παντός επιστητού. Κανένα χαρτί δεν άνοιξε, κανένας απολογισμός τεχνοκρατικός δεν έγινε και φυσικά καμία προγραμματική δήλωση για το μέλλον, βασισμένη σε budget εξόδων σε σχέση με τα έσοδα. Στην ουσία δεν άνοιξε καμία τράπουλα, απλά ανακατεύτηκε. Kαι ανακατεύτηκε με την ύψιστη μορφή προπαγάνδας. Τίποτα δεν διέρρευσε μέχρι το απόγευμα, κι όλοι οι δημοσιογράφοι ( sic ) θεωρητικά δεσμεύτηκαν να πουν τα ίδια. Σαν να τους μοιράστηκε ένα κείμενο από τον Δημάτο. Αν θέλουμε να πούμε κάτι θετικό για την ταβέρνα, ήταν οτι όσοι από την αυλή διαφώνησαν με κάτι, απλά κατακεραυνώθηκαν κι άκουσαν την προτροπή ότι θα έπρεπε να στηρίζουν.
Φυσικά τον Μελισσανίδη τον ξέρουμε σαν επιχειρηματία και σαν παράγοντα. Βουρ στον πατσά κι ό,τι κάτσει. Είναι παλιάς κοπής και φυσικά τον μόνο που βλάπτει είναι τον εαυτό του. Θα μου πεις ότι εμμέσως βλάπτει και την ΑΕΚ. Θα σου πω ότι πρέπει να ξεπεράσεις τα στερεότυπα σου. Όπως είπε ο παράγων, η ΑΕΚ πέρασε πλέον στην οικογένεια Μελισσανίδη. Άρα έχει κάθε δικαίωμα να την κάνει ό,τι θέλει, όσο κι αν πικραίνεσαι. Η παρόλα ότι ο πραγματικός ιδιοκτήτης μιας ομάδας είναι ο κόσμος της, είναι σαν αυτό που λένε οι πολιτικοί : ότι είναι υπηρέτες του λαού. Ή ότι ο αρχηγός κάποιου κόμματος είναι υπέρ των δημοκρατικών διαδικασιών.
Το ανακάτεμα λοιπόν της τράπουλας, ξεκίνησε από τα στελέχη που τρέχουν την εταιρεία. Κορυφαίο χαρτί κάποιος Παπαδημητρίου, που μιλάει λέει τέσσερις γλώσσες. Ο κορυφαίος λοιπόν σαν μεταφραστής, έγινε εκτελεστικός διευθυντής. Και τι θα κάνει εκεί; Αυτό που έκανε και πριν. Τις μεταγραφές και το τρέξιμο. Θα το κάνει καλύτερα επειδή έγινε εκτελεστικός; Δεν το έκανε διότι του έλειπε ο τίτλος; Μπορεί, όλα γίνονται, όπως έγινε και με τον δημοσιογράφο Κοσμά, που ξαφνικά βρέθηκε ceo. Έχει διαβάσει ποτέ του ισολογισμό, έχει κάνει ποτέ P&L κάποιας εταιρείας; Ναι αμέ. Όσο ο Κονέ που έχει ξανακάνει τεχνική διεύθυνση, που μαζί με τα άλλα παιδιά που δεν ονοματίστηκαν και ακριβώς, θα τρέξουν την εταιρεία.
Αν φύγεις από την στελέχωση της εταιρείας και κατέβεις άλλο ένα επίπεδο, φτάνεις στον προπονητή και στην ομάδα. Εδώ τι έχουμε; Έναν προπονητή, που έχει απολυθεί τέσσερις φορές, που δεν μας αρέσει μεν αλλά τον έχουμε δε. Τα ίδια ισχύουν φυσικά για τον σέντερ φορ και τον σέντερ μπακ. Με το ανέκδοτο οτι ο παράγων θα δεχτεί τις εισηγήσεις των παιδιών. Άρχισε ξαφνικά να ακούει ο πολύπειρος παράγων, που ξέρει και τόση μπάλα; Τόση γνώση που έχει, τι την κάνει; Χρειάζεται εισήγηση για να δει ότι η ομάδα του δεν έχει στελέχη; Δηλαδή ότι δεν έχει άξονα. Ούτε τέρμα, ούτε λίμπερο, ούτε δεκάρι, ούτε σέντερ φορ; Δηλαδή και αγωνιστικά, κατόρθωσε να μην έχει ούτε κορμό, ούτε κάποια προσωπικότητα, ούτε τίποτα. Άραγε δεν κατάλαβε με τόση γνώση, ότι αυτό έφταιγε που έφευγε από το γήπεδο στο διάλειμμα;
Χρειάζεται να πούμε κάτι παραπάνω; Ναι. Την αναμονή για όσους ακόμα καρτερούν. Διότι για την ΑΕΚ μόνο ο Μελισσανίδης υπάρχει. Δεν υπάρχει τίποτα που να φαίνεται στον ορίζοντα. Άρα αυτή είναι η υποχρεωτική ρότα. Για όσους δεν αντέχουν, υπάρχει αυτό που γίνεται σαν επιλογή του καταναλωτή σε κάθε εμπορικό προϊόν. Περιμένει ένα καλύτερο θέαμα – εγώ δεν μιλάω για τίτλους, που είναι παιδικό θέμα – και φυσικά μείωση της απόστασης από τον αντίπαλο με πιο ανταγωνιστική ομάδα, όπου και να ήθελε να παίξει αυτή. Μετά φυσικά θα έχουμε και καλύτερα νέα ίσως, αφού από τα 105 μύρια μπορεί να εισπράξει γύρω στα 80 για όλο το πακέτο και να έχουμε να ασχοληθούμε με την ΑΕΚ σαν καταναλωτές. Εμείς θα μείνουμε σίγουρα πάντως….
