ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

Το μέχρι πού μπορεί η ομάδα…

Πολλές φορές φτιάχνουμε μία εικόνα στο μυαλό μας, που είναι αρκετά κολακευτική για την ομάδα μας. Τη στηρίζουμε, βέβαια, σε απτά γεγονότα, σε πράγματα που όντως έχουμε δει στο παρελθόν. Όμως, σε κάποιες εποχιακές συγκυρίες αυτή η εικόνα που έχουμε δεν επιβεβαιώνεται. Τότε, ψάχνουμε τα αίτια παντού. Στις σχέσεις στα αποδυτήρια, στην προσωπικότητα και στις ικανότητες του εκάστοτε προπονητή, στα χούγια των μονάδων, στις ομαδικές δυσλειτουργίες, στους διαιτητές, στην τύχη… Το να μη μπορούμε παραπάνω είναι το τελευταίο που μας έρχεται στο νου…

ΑΠ’ ΤΟ AEKEXTRA.BLOGSPOT.COM

Δεν είναι πως οι παίκτες της ομάδας δεν ξέρουν τι πρέπει να κάνουν. Ούτε πως δεν θέλουν. Γυρίζουν τη μπάλα, προσπαθούν, ψάχνονται, πασχίζουν να αποφύγουν τα χειρότερα, αλλά αυτά δεν φτάνουν πάντα. Όσο και να μας επηρεάζει η αγάπη και τα όποια άλλα συναισθήματα που προκαλεί ένα μη θετικό αποτέλεσμα (π.χ. απογοήτευση) θα πρέπει να βάλουμε όλοι ως βασικό ζητούμενο και προτεραιότητα μία και μόνη αναζήτηση: το μέχρι πού μπορεί η ομάδα… Γιατί μετά θα αναπροσδιορίσουμε και τα θέλω μας και θα ελέγχουμε πιο εύκολα τον ψυχισμό μας, ειδικά σε συγκυρίες που τα πράγματα δεν εξελίσσονται όπως τα θέλουμε…

ΥΓ. Κάθε αντίπαλος που είναι σοβαρός και έχει κίνητρο δημιουργεί σοβαρά θέματα, που το πρώτο πράγμα που κάνουν είναι να αναδεικνύουν τις αδυναμίες της ΑΕΚ. Η καλή ΑΕΚ έβρισκε τις λύσεις για κάθε γρίφο, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων. Η σημερινή ΑΕΚ δεν τις βρίσκει τόσο εύκολα. Άρα… Mατς θα πάρει, καλά διαστήματα θα βγάλει, σερί συνεχόμενο δεν μπορεί να κάνει, γκέλες δεν μπορεί να αποφύγει. Γιατί -πλέον- δεν έχει τη διαφορά ποιότητας που απαιτείται για κάτι τόσο καλό…

(Το κείμενο αυτό άρχισε να γράφεται στο 80ο λεπτό. Όπως είχα ξεκινήσει τότε με τη Ντιναμό στο Κίεβο να γράφω στο 70ο λεπτό, χωρίς να με νοιάζει το αποτέλεσμα, αλλά η εικόνα που είχε εκείνο το βράδυ η ομάδα του Μανόλο Χιμένεθ. Έτσι και αυτή την Κυριακή με τον Άρη. Αλλά, για τον ακριβώς αντίθετο λόγο… Δεν θα με επηρέαζε ακόμα και αν η Ένωση ισοφάριζε τους Θεσσαλονικείς. Έλα, όμως, που μόλις έγραφα τη λέξη Θεσσαλονικείς έγινε το 0-2…)