Η επέλαση του Κουνταρδά
Το δικό του προπονητικό κουβάρι ξετύλιξε ο Δημήτρης Κουνταρδάς μιλώντας για το παρελθόν, το παρόν, αλλά και το μέλλον. Παράλληλα θέλησε να ευχαριστήσει μια σειρά ανθρώπων που εμπιστεύεται εδώ και χρόνια.
Αναλυτικά όσα είπε στην ιστοσελίδα «futsalhellas.com»:
Μπήκα στο Futsal το 2001, προερχόμενος από το κλασικό 11×11. Πολλά χρόνια εκεί, “κουράστηκα” από τους παράγοντές του τα τελευταία χρόνια. Στο Futsal ξεκίνησα στον Πλάτωνα, με κόουτς αρχικά τον Νίκο Αυλωνίτη, ο οποίος και μου πρότεινε να μπω σαν παίχτης, με γνώριζε από τα ανοικτά 5×5 και τα τουρνουά. Έμεινα στον Πλάτωνα μέχρι το 2008, έχοντας ζήσει ίσως τις καλύτερες και πιο έντονες ποδοσφαιρικές μου στιγμές.
Μεγάλη αλλαγή στο παιχνίδι μου και την καριέρα έπαιξε ο αείμνηστος Δημήτρης Νικολάου. Και ας ήρθαμε κάποια στιγμή σε μια μικρή “κόντρα” αγωνιστικής φύσεως. Μαζί του περάσαμε υπέροχα, ταξίδια στο εξωτερικό, δυστυχώς μας άφησε νωρίς. Η αρρώστια τού χτύπησε την πόρτα στην πιο δημιουργική του ηλικία. Αυτό μας επηρέασε όλους. Όλη την παρέα. Όπως μας έλεγαν και όλοι οι αντίπαλοι, “Τα παιδιά”.
Πεισμώσαμε ίσως, λειτουργήσαμε ακόμα περισσότερο με το συναίσθημα και την χρονιά που μας ανέλαβε ο Κώστας ο Ρούπτσος, στεφθήκαμε κυπελλούχοι, όντας η 1η ομάδα που έσπαγε το δίδυμο στους τίτλους ΑΘΗΝΑ 90 και ΔΟΥΚΑ διαχρονικά. Εκείνη την χρονιά χάσαμε μια βδομάδα πριν το πρωτάθλημα από την ΑΘΗΝΑ 90, με 2-1 στις νίκες και η κατάκτηση του Κυπέλλου, σε ένα κατάμεστο ΔΑΪΣ από φίλους της ομάδας όπως και της ΑΘΗΝΑ 90, νομίζω πως ήταν η κορυφαία μου σαν ποδοσφαιριστής. Ίσως ο καλύτερος τελικός που έχει οργανωθεί και διεξαχθεί όλα αυτά τα χρόνια, με ζωντανή κάλυψη από την τηλεόραση. Απίθανες στιγμές. Όπως και το μεγάλο πάρτι για τα επινίκια στο PORTOFINO, που έκλεισε μετά για “ανακαίνιση”.
Ως προπονητής θα έλεγα πως υπάρχουν δυο στιγμές. Η 1η αφορά την 1η μου χρονιά στην ΑΕΚ. Ανέλαβα την ΑΕΚ στην Β’ Εθνική, στην ουσία στην 1η χρονιά της δημιουργίας της, με την σφραγίδα της ΜΑΜΑΣ ΑΕΚ. Με παίχτες – οπαδούς μόνο της ΑΕΚ, που έπρεπε ταυτόχρονα να τους μάθω Futsal, αλλά και από την άλλη να “ηρεμήσω” μέσα τους την μεγάλη ΚΑΨΑ που έπαιζαν για τον ΔΙΚΕΦΑΛΟ και πολλές φορές σκεφτόντουσαν και αντιδρούσαν οπαδικά.
Τελικά καταφέραμε να τερματίσουμε στην 1η θεση, ανεβήκαμε στην Α’ Εθνική, αφήνοντας εκτός το Ρέθυμνο σε ένα συγκλονιστικό αγώνα με ανατροπή στο σκορ, στην Κρήτη, παρουσία 300 οπαδών μας, οργανωμένων, απ’ ΟΛΗ την Κρήτη. Εκεί νιώθεις σαν οπαδός αθλητής, πώς είναι να σε αποθεώνει ο φίλαθλος κόσμος μέσα στο γήπεδο. Δεν ανταλλάσσεται με τίποτα αυτό το συναίσθημα.
Επόμενη μεγάλη στιγμή και ίσως η μεγαλύτερη ατομική επιβράβευση του στόχου μου, το ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ με την ELITE ATHENS CLUB την 1η χρονιά της δημιουργίας μας, έχοντας ήδη φύγει από την ΑΕΚ το 2016-17. Με παιδιά μικρά, πιτσιρίκια, κάτω των 20 οι περισσότεροι, αλλά με πολύ ταλέντο. Ίσως η μοναδική ομάδα που στην 1η χρονιά της ίδρυσής της, που κατέκτησε κάποιον πανελλήνιο τίτλο, όπως εμάς της Β’ Εθνικής.
Ενδιάμεσα, πάρα πολλές άλλες στιγμές, ευτυχισμένες, δυσάρεστες, με εντάσεις, πολύ συναίσθημα, ό,τι άλλο και να πω, θα αδικήσω κάποιους. Κάπου εδώ θα ήθελα να ευχαριστήσω όλα τα παιδιά που έχουν παίξει μαζί μου σε επίσημους αγώνες ως συμπαίκτες, που με βοήθησαν, με στήριξαν, διασκέδασαν, χάρηκαν μαζί μου, όλες αυτές τις στιγμές.
Επίσης, τους προπονητές που είχα ως ποδοσφαιριστής, που με βοήθησαν, ο καθένας με τον δικό του τρόπο, να ενταχθώ στον μαγικό κόσμο της Σάλας. Ως προπονητής, είμαι πολύ χαρούμενος και ευτυχής που συνεργάστηκα με τόσους πολλούς αθλητές, και απίστευτους χαρακτήρες. Παιδιά αληθινά, προσωπικότητες που μαζί περάσαμε πολλά, που αν και κάποιους ίσως τους έχω αδικήσει αγωνιστικά, θέλω να τους ζητήσω ένα ποδοσφαιρικό συγγνώμη.
Επίσης, ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους γονείς και τα παιδιά τους, που όλα αυτά τα χρόνια, από το 2010 έως σήμερα είτε σαν ΑΕΚ είτε σαν ELITE ATHENS ACADEMY πλέον, μας εμπιστεύονται για την αθλητική εκπαίδευση των παιδιών τους.
Επιπλέον, όλους τους υπόλοιπους παράγοντες που παίζουν σημαντικότατο ρόλο στην καθημερινότητα του FUTSAL στην Ελλάδα. Παράγοντες και διοίκηση της ΠΕΠΣΣ (τους ευχαριστώ την τωρινή διοίκηση που με εμπιστεύτηκε και μου ανέθεσε την δημιουργία, οργάνωση και ανάπτυξη των Προεθνικών ομάδων U10 – U19). Τους Έλληνες διαιτητές που ο καθένας με τον τρόπο του και τις γνώσεις του έχει βοηθήσει στην εφαρμογή των κανόνων του παιχνιδιού.
Το ιατρικό προσωπικό. Γιατρούς αγώνων και των ακαδημιών, που στέκονται δίπλα μας στα δύσκολα. Ιδιαίτερη μνεία στον φίλο μου και υπέροχο άνθρωπο, τον Χειρούργο Ορθοπεδικό, ΑΝΔΡΕΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ, του IASO GENERAL που μας βοήθησε πάρα πολύ στα πρώτα μας βήματα.
Στους φυσιοθεραπευτές που φροντίζουν για αποκατάσταση των αθλητών μας. Ιδιαίτερα τον Κώστα Ψαρογιώργο, όπου έχει περάσει από τα χέρια του ΟΛΗ η Ελληνική Σάλα από το Iaso Physio και τους έχει κάνει “καινούριους”.
Ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στους φίλους του αθλήματος και συγγενείς των αθλητών για την συνεχή στήριξη των αθλητών. Τέλος, ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και σεβασμό στην οικογένειά μου, που συνεχίζει να στηρίζει την τρέλα μου και το ΟΡΑΜΑ μου για το Futsal, ενώ απουσιάζω πολλές πολλές ώρες από κοντά τους όλο τον χρόνο.
Και για να μην ξεχάσω, ευχαριστούμε πολύ ΟΛΟΥΣ εσάς τους δημοσιογράφους, που στηρίζετε από το δικό σας μετερίζι αυτό το μαγικό άθλημα που λέγεται ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΣΑΛΑΣ».
