ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

Οταν η ΑΕΚ νίκησε τον πόλεμο (videos)

Το ημερολόγιο έγραφε 7 Απριλίου 1999. Μεγάλη Τετάρτη. Η ΑΕΚ αψηφώντας τους κινδύνους κατάφερε να γίνει η μοναδική ελληνική ομάδα που έχει ταξιδέψει σε εμπόλεμη ζώνη. Σε αυτή του Βελιγραδίου για να παίξει ένα φιλικό αγώνα ποδοσφαίρου με αντίπαλο την Παρτιζάν.

Την άνοιξη του 1999, ο πόλεμος στην Γιουγκοσλαβία περνούσε την πιο κρίσιμη καμπή. Το ΝΑΤΟ συμμετείχε πλέον ενεργά στις εχθροπραξίες με καθημερινούς βομβαρδισμούς που στόχο είχαν κατά κύριο λόγο το Βελιγράδι. Τα θύματα υπολογίζονται χιλιάδες. Εν μέσου πολέμου, ο τότε και νυν πρόεδρος της ΠΑΕ ΑΕΚ, Δημήτρης Μελισσανίδης πήρε την απόφαση για το μεγάλο ταξίδι. Η ανακοίνωση της είδησης ταρακούνησε πολλούς.

Στόχος της ΑΕΚ ήταν να περάσει το μήνυμα ειρήνης και να δείξει πως βρίσκεται στο πλευρό των Σέρβων. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.

ΜΕΛΙΣΣΑΝΙΔΗΣ: ΗΜΕΡΑ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΑΟ ΤΗΣ ΣΕΡΒΙΑΣ

Πριν την αναχώρηση ο Δημήτρης Μελισσανίδης είχε τονίσει: «Εύχομαι, όπως η ημέρα που διεξάγεται ο αγώνας είναι η ημέρα της σταύρωσης του Χριστού, να αποτελέσει την ημέρα της Ανάστασης για τον λαό της Σερβίας». Ολοι οι ποδοσφαιριστές, το τεχνικό τιμ δέχθηκαν να ταξιδέψουν, γνωρίζοντας για τους κινδύνους που υπήρχαν και χωρίς να τους εγγυηθεί κάποιος για την ασφάλειά τους. Μεταξύ αυτών βρίσκονταν οι Γιώργος Κατσιφάρας, Θόδωρος Κασσίμης, Μανώλης Γλέζος, Νικήτας Κακλαμάνης, Αλέξης Κούγιας, Μίλτος Βεντούρης και Γιάννης Βούρος.

«ΝΑΤΟ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ – ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΤΟΥΣ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΥΣ»

Οταν η αποστολή της Ενωσης έφτασε στο Βελιγράδι, η υποδοχή από τους Σέρβους φιλάθλους ήταν ενθουσιώδης. Ελληνικές σημαίες κυμάτιζαν παντού. Ο κόσμος χειροκροτούσε, φώναζε. Το ίδιο και ο Σέρβος πρόεδρος, Μίλαν Μιλουτίνοβιτς, που υποδέχθηκε με θέρμη και ευχαριστίες την αποστολή της ΑΕΚ. Πριν από την έναρξη του ματς, οι παίκτες της Παρτιζάν παρατάχθηκαν μαζί με τους παίκτες της ΑΕΚ στο κέντρο του γηπέδου και ύψωσαν ένα πανό: «ΝΑΤΟ σταμάτησε τον πόλεμο – Σταμάτησε τους βομβαρδισμούς».

Στο γήπεδο κατάφεραν να βρεθούν 15.000. Η ατμόσφαιρα ήταν θερμή. Στο ημίχρονο οι παίκτες φύτεψαν στον περίβολο του σταδίου μία ελιά από την Αρχαία Ολυμπία. Συμβόλιζε το ρίζωμα των ιδανικών του αθλητισμού. Οι παίκτες στα αποδυτήρια έδωσαν κόκκινα αυγά και τσουρέκια στους σέρβους συναθλητές τους. Νωρίτερα, εκείνοι τους είχαν προσφέρει ψωμί και αλάτι, όπως πρόσταζε το γιουγκοσλαβικό έθιμο για την υποδοχή φίλων.

«ΜΟΝΟ Η ΑΕΚ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΘΗΚΕ ΤΟΣΟ ΕΝΤΟΝΑ ΣΤΟ ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ»

Ο Τύπος της εποχής έγραψε ότι «ποτέ φιλοξενούμενη ομάδα δεν χειροκροτήθηκε τόσο έντονα όσο η ΑΕΚ στο λαβωμένο Βελιγράδι». Το δεύτερο ημίχρονο ξεκίνησε, αλλά σταμάτησε στο 61ο λεπτό. Το γήπεδο κατακλύστηκε από θεατές που είχαν υπερπηδήσει τα διαχωριστικά διαζώματα. Εκατοντάδες φίλαθλοι με ελληνικές και σέρβικες σημαίες έτρεχαν να αγκαλιάσουν τους παίκτες φωνάζοντας ταυτόχρονα «ΑΕΚ» και «Ελλάς».

Για την ιστορία, το ματς έληξε 1-1 με σκόρερ τον Σέρβο, Κέζμαν και τον Έλληνα, Ζουμπούλη.

Το συγκεκριμένο παιχνίδι έχει μείνει χαραγμένο για πάντα στην ιστορία των δύο ομάδων. Το γεγονός δεν κατάφερε να θέσει τέλος στους βομβαρδισμούς και στις εχθροπραξίες. Ωστόσο, το μήνυμα της ΑΕΚ έδωσε κουράγιο στους Σέρβους, σύσφιξε τις σχέσεις μεταξύ των δύο λαών και, πάνω απ’ όλα, ακούστηκε παγκοσμίως. Ασχέτως αν κάποιοι λιγοστοί οπαδοί της Παρτιζάν ξεχνάμε γρήγορα…